2S3 Akacja
 2S3 Akacja | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
gąsienicowa |
| Załoga |
6[1] |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
1 x silnik wysokoprężny V12 chłodzony cieczą |
| Transmisja |
mechaniczna |
| Długość |
8,4 m[1] |
| Szerokość |
3,2 m[1] |
| Wysokość |
2,8 m[1] |
| Prześwit |
0,4 m[1] |
| Masa |
bojowa: 27 000 kg[1] |
| Moc jedn. |
18,9 KM/t |
| Osiągi | |
| Prędkość |
62 km/h[1] |
| Zasięg pojazdu |
500 km (po drodze)[1] |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Rowy (szer.) |
3,00 m |
| Ściany (wys.) |
0,70 m |
| Kąt podjazdu |
60 |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 x haubicoarmata D-20 1 x 7,62 km | |
| Użytkownicy | |
| Algieria, Armenia, Białoruś, Kuba, Irak, Kazachstan, Libia, ZSRR/Rosja, Syria, Ukraina, Uzbekistan, Wietnam | |
2S3 Akacja (oznaczenie NATO – M1973) – samobieżna armatohaubica konstrukcji radzieckiej, opracowana na bazie prototypowego działa samobieżnego SU-100P z 1949 roku. Pierwsze Akacje weszły na uzbrojenie Armii Radzieckiej w 1973 roku.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Uzbrojenie 2S3 bazuje na radzieckiej haubicoarmacie D-20 kaliber 152,4 mm, którą umieszczono na podwoziu działa samobieżnego SU-100P. Kąt podniesienia lufy wynosi od -4 do +60 stopni. Wieża może się obracać o 360 stopni.
Akacja jest radzieckim odpowiednikiem amerykańskiego działa samobieżnego M109. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych była podstawowym typem działa samobieżnego Armii Radzieckiej i dlatego przystosowano ją do strzelania wieloma rodzajami pocisków. Standardowy pocisk odłamkowo-burzący ma masę 43,6 kg i może być wystrzelony na maksymalną odległość 18,5 km, a ze wspomaganiem rakietowym zasięg wzrasta do 24 km. Poza tym do dyspozycji są lub były następujące rodzaje amunicji:
- pociski z ładunkiem jądrowym
- chemiczne
- pociski burzące HE
- pociski odłamkowo-burzące
- pociski rakietowe naprowadzane laserowo Krasnopol
- pociski dymne
- pociski oświetlające
- pociski agitacyjne
- pocisk przeciwpancerny HEAT
Akacja napędzana jest silnikiem V-12 chłodzonym wodą umieszczonym w przedniej części kadłuba obok kierowcy.
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]2S3 Akacja były używane przez Armię Radziecką podczas interwencji w Afganistanie i wojny w Czeczenii. Użyta została również podczas inwazji Rosji na Ukrainę w roku 2022[2][3].
Wersje
[edytuj | edytuj kod]Modele późnych serii produkcyjnych 2S3 Akacja były poddane modernizacji, ich oznaczenie to 2S3M, 2S3M1, 2S3M2 i 2S3M3. Zmodernizowane wersje otrzymały nowy system łączności i kierowania ogniem. Dzięki modernizacji zwiększyła się także szybkostrzelność.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Ciepliński i Woźniak 1994 ↓, s. 16.
- ↑ Putin ściąga posiłki do Ukrainy? Rosyjska kolumna zauważona na Syberii [online], WP Tech, 18 marca 2022 [dostęp 2023-02-27] (pol.).
- ↑ Na Ukrainę wjechał z Rosji nie tylko posowiecki sprzęt [online], www.polska-zbrojna.pl [dostęp 2023-02-27].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-01-7.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]| Czołgi | |
|---|---|
| Działa samobieżne i moździerze | |
| Pojazdy przeciwlotnicze | |
| Samobieżne wyrzutnie rakietowe | |
| Transportery opancerzone | |
| Bojowe wozy piechoty | |
| Pojazdy rozpoznawcze | |
| Samochody ciężarowe | |
| Inne pojazdy | |
| Pociągi pancerne |
|
| Konstrukcje doświadczalne i prototypowe | |
| Pojazdy bezzałogowe |
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
