Dili

Gleno

Baucau

Daudere

Lospalos

Miejscowości w Timorze Wschodnim, w których w lipcu 2018 były zbory Świadków Jehowy^[1].

Świadkowie Jehowy w Timorze Wschodnim – społeczność wyznaniowa w Timorze Wschodnim, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 391 głosicieli, należących do 5 zborów^[2][a][b]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zgromadziło się 1185 osób^[3]. Nadzór nad działalnością Świadków Jehowy w tym kraju sprawuje australijskie Biuro Oddziału^[4][5] w Denham Court^[6].

W kwietniu 1975 roku na terenie Timoru Wschodniego rozpoczęło regularną działalność kaznodziejską małżeństwo Santos z Australii. Na początku ewangelizację prowadzono w języku chińskim i w języku tetum. W Timorze Wschodnim było wówczas 3 głosicieli^[7]. W 2002 roku działało 31 głosicieli, a wśród nich pionierzy specjalni z zagranicy. Od 2003 roku dołączyli do nich pionierzy specjalni Will i Daniele Hall z Australii. W 2007 roku powstał drugi zbór, w 2009 – trzeci, a w 2014 – czwarty. W tym samym roku przekroczono liczbę 300 głosicieli.

17 stycznia 2014 roku na kongresie pod hasłem „Słowo Boże jest prawdą!” w Dili Geoffrey Jackson z Ciała Kierowniczego ogłosił wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku tetum^[8]. 16 listopada 2018 roku w Dili ogłoszono wydanie pełnego przekładu Biblii w tym języku^[9]. W kwietniu 2021 roku zorganizowano pomoc dla poszkodowanych przez cyklon Seroja^[10]. Większość głosicieli została ochrzczona w latach 2011–2021^[11]. W Timorze Wschodnim działają również misjonarze terenowi^[12].

W Timorze Wschodnim mieści się Biuro Tłumaczeń, które tłumaczy publikacje Świadków Jehowy na język tetum. Świadkowie Jehowy wydają publikacje biblijne w 12 miejscowych językach (m.in. bunak^[13], makasae^[14], fataluku^[15]). Są to często jedyne wydawnictwa, które się w tych językach ukazują^[13].

W Timorze Wschodnim nie ma oficjalnej religii państwowej, więc obywatele mogą oczekiwać równego traktowania niezależnie od wyznawanej religii^[16].

Według gazety „Asia Sentinel” w kraju dominującą pozycję zajmuje Kościół katolicki. Sam Kościół twierdzi, że należy do niego niemal cała społeczność. Jego działalność na terenie Timoru Wschodniego ściśle wiązała się z odzyskaniem niepodległości po 24-letniej wojnie domowej i okupacji przez Indonezję. Dlatego odchodzenie od Kościoła do innej religii odbierane jest jako zdrada^[17][18].

Według doniesień z 2008 roku zmiana wyznania jest bardzo źle postrzegana przez większość mieszkańców, a wyznawcy innych religii są uznawani za heretyków. Odejście od Kościoła naraża na niebezpieczeństwo nie tylko szykan, ale też przemocy. W stosunku do Świadków Jehowy oraz Adwentystów Dnia Siódmego i innych wyznań zdarzają się przypadki pobicia oraz grożenie śmiercią. Na dużą skalę rozpowszechniane jest pomówienie o zmianie religii za pieniądze oraz pogląd, że częste czytanie Pisma Świętego prowadzi do szaleństwa. Misjonarze są wypędzani, zdarzają się przypadki ich pobicia, a policja w takich sytuacjach nie zawsze interweniuje, aby pomóc ofiarom^{[17][18][19][c]}.

Według danych Pew Research Center z 2011 roku Timor Wschodni należy do krajów o malejących ograniczeniach rządowych w sprawach religii, w których główne akty prawne coraz lepiej gwarantują wolność religijną, w tym możliwość legalizacji działalności religijnej^[20].

Dane z roku 1975 i od roku 2002 na podstawie oficjalnych raportów o działalności^[21]:

• najwyższa liczba głosicieli osiągnięta w danym roku służbowym^[d] (liczby nad słupkami na wykresie)
• przeciętna liczba pionierów w danym roku służbowym (ciemniejszym odcieniem, liczby na słupkach wykresu; w przypadku braku miejsca na wykresie liczbę pionierów podano w nawiasie, od 2017 tylko liczba pionierów pełnoczasowych, bez pomocniczych)

• Rocznik Świadków Jehowy: 2003–2017

• Watchtower, Świadkowie Jehowy na całym świecie. Timor Wschodni [online], jw.org [dostęp 2020-12-22] .
• United States Department ofU.S.D. State United States Department ofU.S.D., UNHCR Refworld Religious groups Jehovah's Witness [online] [dostęp 2013-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-07]  (ang.).