Ślaz piżmowy
.jpg)
| |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
ślaz piżmowy | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Malva moschata L. Sp.Pl. 2: 690. 1753 | |||
| Synonimy | |||
| |||
Ślaz piżmowy (Malva moschata L.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny ślazowatych. Pochodzi z południowej i południowo-wschodniej Europy[3]. W Polsce zadomowiony, pospolity na całym niżu, antropofit.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]
- Łodyga
- Wzniesiona, rozgałęziona, o długość od 20 do 80 cm, niekiedy do 100 cm, owłosiona.
- Liście
- Okrągławe w zarysie, pierzasto postrzępione, liści odziomkowe nerkowate.
- Kwiaty
- Różowe lub białe o średnicy 4-6 cm, pojedyncze, wyrastające z kątów liści. Mają zapach piżma, stąd nazwa gatunkowa.
- Owoce
- Rozłupnia zawierająca kilkanaście gładkich rozłupek o zaokrąglonych brzegach, ułożonych w krążek.
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Bylina, hemikryptofit. Rośnie na ubogich murawach, słonecznych i suchych łąkach i pastwiskach, zaroślach.
Uprawa
[edytuj | edytuj kod]Jest uprawiany jako roślina ozdobna. Nadaje się na rabaty kwiatowe w ogródkach, szczególnie naturalistycznych. Jest w pełni mrozoodporny (strefy mrozoodporności 3-10[4]). Najlepiej rośnie na słonecznym stanowisku i na przepuszczalnym, niezbyt żyznym podłożu. Rozmnaża się przez nasiona lub sadzonki, zwykle w ogrodzie rozsiewa się sam. Po pierwszym kwitnieniu należy go nieco przyciąć.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-19] (ang.).
- ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-09-15].
- ↑ Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bertram Münker: Kwiaty polne i leśne. Warszawa: Świat Książki, 1998. ISBN 83-7129-756-4.
Identyfikatory zewnętrzne:
- BioLib: 39338
- EoL: 584650
- EUNIS: 175717
- Flora of North America: 242416822
- FloraWeb: 3584
- GBIF: 3152379
- identyfikator iNaturalist: 55977
- IPNI: 561790-1
- ITIS: 21835
- NCBI: 446345
- Plant Finder: 282567
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2503483
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:561790-1
- Tela Botanica: 40848
- identyfikator Tropicos: 19600057
- USDA PLANTS: MAMO2
- CoL: 6R4X7
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Credit:
(see original file).
