Łomnicka Kopa
 Łomnicka Kopa wśród podpisanych obiektów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
2421 m n.p.m. |
| Pierwsze wejście |
1820 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′32,3″N 20°12′47,9″E/49,192306 20,213306
| |
Łomnicka Kopa (słow. Lomnická kopa, niem. Lomnitzer Schulter, węg. Lomnici váll) – mało wybitny garb o wysokości 2421[1]m n.p.m. w słowackiej części Tatr Wysokich. Znajduje się w długiej grani odchodzącej na południe od wierzchołka Łomnicy. Od Wielkiej Łomnickiej Baszty oddzielona jest Łomnicką Przełęczą[2].
Powyżej Łomnickiej Kopy w kierunku Łomnicy znajdują się kolejno:
- Niżni Łomnicki Karb (Lomnická priehyba),
- Łomnicki Kopiniak (Lomnická stena),
- Pośredni Łomnicki Karb (Prostredný lomnický zárez),
- Łomnicki Mniszek (Lomnický mníšik),
- Wyżni Łomnicki Karb (Vyšný lomnický zárez),
- Łomnicki Kopiniaczek (Lomnický zub)[3],
- Łomnicka Szczerbinka (Lomnická štrbinka)[4].
Od Łomnickiej Kopy w kierunku Doliny Małej Zimnej Wody na południowy zachód odchodzi niewielka grań boczna. Na stronę tej doliny Łomnicka Kopa opada stromym urwiskiem, a w kierunku Doliny Łomnickiej piarżysto-skalistym zboczem. Od grani południowo-zachodniej poniżej szczytu odgałęzia się wybitny filar, niżej przekształcający się w Capią Grzędę. W jego górnej części można wyróżnić przełączki: Wyżni Capi Przechód i Niżni Capi Przechód. Właściwa południowo-zachodnia grań Łomnickiej Kopy stanowi orograficznie lewe, północno-wschodnie obramowanie Siklawicznego Żlebu. Znajdują się w niej trzy przełączki: Wyżni Łomnicki Przechód, Pośredni Łomnicki Przechód i Niżni Łomnicki Przechód. W dolnej części grań opada do Wielkiego Upłazu. W południowej ścianie Łomnickiej Kopy wyodrębniają się trzy żebra. Lewe z nich oddziela od siebie Siklawiczny Żleb i Mały Siklawiczny Żleb, natomiast najdłuższe jest żebro środkowe, w którym znajdują się Kapliczka i Łomnicka Próba[2].
Łomnicka Kopa jest obecnie wyłączona z ruchu turystycznego. Z racji swojej łatwej dostępności, przede wszystkim z Łomnickiej Przełęczy, Łomnicka Kopa była jednak odwiedzana przez turystów od dawna. Już w 1820 r. bliżej nieznani turyści węgierscy dokonali na nią wejścia. Było to pierwsze znane wejście w celach turystycznych. Najprawdopodobniej jeszcze wcześniej odwiedzali ją myśliwi i poszukiwacze skarbów[2].
Pierwsze wejścia turystyczne:
- turyści węgierscy, 1820 r. – letnie,
- Zoltán Brüll, Štefan Lux i István Zamkovszky, 1 stycznia 1933 r. – zimowe[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
- ↑ a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXI. Klimkowa Przełęcz – Łomnicka Grań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1977, s. 167–180.
- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 418. ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-08-15].
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
