ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀ
ਹਿੰਦੀ-ਉਰਦੂ
हिन्दुस्तानी   •   ہندوستانی
ਦੇਵਨਾਗਰੀ ਅਤੇ ਨਸਤਾਲਿਕ ਲਿਪੀ ਵਿੱਚ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀ ਸ਼ਬਦ
ਜੱਦੀ ਬੁਲਾਰੇ	ਭਾਰਤ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਅਤੇ ਹੋਰ ਅਨੇਕ ਇਲਾਕੇ
Native speakers	(240 ਮਿਲੀਅਨ cited 1991–1997)[1] ਦੂਜੀ ਭਾਸ਼ਾ: 165 ਮਿਲੀਅਨ (1999)[2] ਕੁੱਲ: 490 ਮਿਲੀਅਨ (2006)[3]
ਭਾਸ਼ਾਈ ਪਰਿਵਾਰ	ਹਿੰਦ-ਯੂਰਪੀ ਹਿੰਦ-ਇਰਾਨੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਹਿੰਦ-ਆਰੀਆਈ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਕੇਂਦਰੀ ਜ਼ੋਨ ਪੱਛਮੀ ਹਿੰਦੀ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀ
ਮਿਆਰੀ ਰੂਪ	ਮਿਆਰੀ ਹਿੰਦੀ ਮਿਆਰੀ ਉਰਦੂ
ਉੱਪ-ਬੋਲੀਆਂ	ਖੜੀਬੋਲੀ (ਦੇਹਲਵੀ) ਕੌਰਵੀ ਦਖਿਨੀ?
ਲਿਖਤੀ ਪ੍ਰਬੰਧ	ਪਰਸੋ-ਅਰਬੀ ਲਿਪੀ (ਉਰਦੂ ਲਿਪੀ) ਦੇਵਨਾਗਰੀ (ਹਿੰਦੀ ਅਤੇ ਉਰਦੂ ਲਿਪੀਆਂ) ਭਾਰਤੀ ਬਰੇਲ (ਹਿੰਦੀ ਅਤੇ ਉਰਦੂ) ਕੈਥੀ (ਇਤਹਾਸਕ)
ਅਧਿਕਾਰਤ ਸਥਿਤੀ
ਵਿੱਚ ਸਰਕਾਰੀ ਭਾਸ਼ਾ	ਭਾਰਤ (ਹਿੰਦੀ ਅਤੇ ਉਰਦੂ ਵਜੋਂ) ਫਰਮਾ:ਪਾਕ (ਉਰਦੂ ਵਜੋਂ)
ਰੈਗੂਲੇਟਰ	ਕੇਂਦਰੀ ਹਿੰਦੀ ਡਾਇਰੈਕਟੋਰੇਟ (ਹਿੰਦੀ, ਭਾਰਤ),[4] ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਭਾਸ਼ਾ ਅਥਾਰਟੀ, (ਉਰਦੂ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ); ਉਰਦੂ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਤਰੱਕੀ ਲਈ ਕੌਮੀ ਕੌਂਸਲ (ਉਰਦੂ, ਭਾਰਤ)[5]
ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਕੋਡ
ਆਈ.ਐਸ.ਓ 639-1	hi, ur
ਆਈ.ਐਸ.ਓ 639-2	hin, urd
ਆਈ.ਐਸ.ਓ 639-3	Either: hin – ਮਿਆਰੀ ਹਿੰਦੀ urd – ਉਰਦੂ
ਭਾਸ਼ਾਈਗੋਲਾ	59-AAF-qa to -qf
ਇਲਾਕੇ (ਲਾਲ) ਜਿਥੇ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀ (ਖੜੀ ਬੋਲੀ/ਕੌਰਵੀ) ਮੂਲ ਭਾਸ਼ਾ ਹੈ।
ਹਿੰਦੀ ਜਾਂ ਉਰਦੂ ਸਰਕਾਰੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਾਲੇ ਇਲਾਕੇ      ਪ੍ਰਾਂਤਕ ਪਧਰ      ਸੈਕੰਡਰੀ ਪ੍ਰਾਂਤਕ ਪਧਰ      ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਧਰl

ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀ ਭਾਸ਼ਾ (ਨਸਤਲਿਕ: ہندوستانی, ਦੇਵਨਾਗਰੀ: हिन्दुस्तानी) ਹਿੰਦੀ ਅਤੇ ਉਰਦੂ ਦਾ ਰਲਗੱਡ ਰੂਪ ਹੈ। ਇਹ ਹਿੰਦੀ ਅਤੇ ਉਰਦੂ, ਦੋਨਾਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦੀ ਬੋਲ-ਚਾਲ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਹੈ।^[6] ਇਸ ਵਿੱਚ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਦੇ ਤਤਸਮ ਸ਼ਬਦ ਅਤੇ ਅਰਬੀ - ਫਾਰਸੀ ਦੇ ਉਧਾਰ ਲਏ ਗਏ ਸ਼ਬਦ, ਦੋਨੋਂ ਘੱਟ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹੀ ਹਿੰਦੀ ਦਾ ਉਹ ਰੂਪ ਹੈ ਜੋ ਭਾਰਤ ਦੀ ਜਨਤਾ ਰੋਜਮੱਰਾ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਵਰਤਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਹਿੰਦੀ ਸਿਨੇਮਾ ਇਸੇ ਉੱਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਹੈ। ਇਹ ਹਿੰਦ-ਯੂਰਪੀ ਭਾਸ਼ਾ-ਪਰਵਾਰ ਦੀ ਹਿੰਦ-ਆਰੀਆਈ ਸ਼ਾਖਾ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਦੇਵਨਾਗਰੀ ਜਾਂ ਫ਼ਾਰਸੀ - ਅਰਬੀ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਲਿਪੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।