Prepausat en 1962 dins las paginas del darrièr numèro d'Amazing Fantasy (lo numèro quinze), Spider-Man, concebut per Stan Lee e Steve Ditko, èra, abans d'obtenir sos fantastics poders d'aranha, un jove adolescent: Peter Parker. Se trufavan d'el los camaradas pr'amor qu'èra malbiaissut e l'estereotipe de l'estudiant intellectual. Viviá en cò de sos oncles Ben e May ja que sos parents èran mòrts dins un accident d'avion.

Aquel comic, doncas, se presentava coma un produch pensat e destinat subretot pels adolescents, qu'èran a venir cada còp mai los lectors principals dels comics. Stan Lee ensajava de recuperar de brigalhs del succès de DC Comics, que amb la reedicion del Flash-Barry Allen de 1954 aviá marcat la debuta de la renaissença dels comics sonada l'Edat d'Argent (Silver Age).

Pendent aquesta nòva e daurada epòca dels supereròis, un d'aqueles personatges que mai capitèron foguèt l'Òme Aranha, que lucha de longa contra mantuna menaça en gardar pr'aquò sa dimension vertadièra d'amistós Òme Aranha del barri, amb sa tièra de problèmas quotidians (la malautiá de sa tanta, los examens, las amors), çò que lo fa tan simpatic pel public, en facilitar l'identificacion amb Peter malgrat sos superpoders subreumans.

A tot aquò cal apondre que sovent èra a combatre sos adversaris dins de condicions dificilas (lo braç deslogat, un raumàs o a mai de fèbre), o d'afrontar de menaças misticas en companhiá del Doctor Strange o d'enemics cosmics amb los Quatre Fantastics. Pasmens dins cap d'aquelas situacions, jamai a pas perdut sas caracteristicas peculiaras de simplicitat e espontaneïtat.