Tula èra la capitala de la civilizacion toltèca que succediguèt a la civilizacion de Teotihuacan coma poissança mesoamericana major de Mexic a partir dau començament dau sègle VIII. Ocupèt una superficia de 14 km² e conoguèt dos periòdes de desvolopament de 800 a 900 puei de 900 a 1150. Èra un centre religiós compausat magerament de tres piramidas, d'un palais e d'un ensems d'estatuas massivas. Aguèt una influéncia importanta car permetèt de desvolopar lo culte de Quetzalcoatl dins la region. L'abandon de la vila se debanèt entre 1149 a 1167. Foguèt probablament brutala car de traças d'un incendi contemporanèu au declin de la civilizacion toltèca foguèron descubèrtas per leis arqueològs.