La senhoriá (var. senhoria) era 'na institucion medievala e moderna occidentala qu'assegurava l'enquadrament economic e judiciari de las populacions per un individú o 'na persona morala qu'exercissiá pas necessàriament la sobeiranetat. La senhoriá era 'na realitat distinta dau feu, qu'era un daus mòdes d'exercici de la senhoriá, emb l'alòdi.

Era un ensems de terras, de proprietats fonzieras, de drechs e de redevenças. Era per 'na part, l'eretiera de la villa de l'Antiquitat Tardiva au mesme temps que la resultanta de l'espargiment dau poder public avans l'an Mila. La senhoriá era lo quadre privilegiat per lo quau l'aristocracia medievala assegurava sa preeminéncia sociala, economica e politica. La limitacion de las prerogativas senhoralas fuguet un daus biais per lo quau lo poder daus estats s'afirmet a la fin de l'epòca medievala e durant l'epòca moderna. Dins d'unes país coma lo Reiaume Unit subsistissen enguera de las realitats derivadas de la senhoriá.

S'estima entre 40 000 e 50 000 lo nombre de senhoriás en França au segle XVIII.