Lo Hotchkiss H35^[1] es un carri leugier francés desvolopat durant leis ans 1930. Aperaquí 1 200 exemplaris foguèron produchs de 1935 a 1940, principalament destinats ai batalhons de carris de combat e ais unitats de cavalariá. Participèron a la Segonda Guèrra Mondiala e a la Premiera Guèrra Araboisralieana.

Concebut per sostenir leis unitats equipadas de carris B1 ò de SOMUA S35, lo H35 es similar au Renault R35. Es dotat d'un blindatge avans de 40 mm, relativament impressionant en 1940 e d'un armament leugier (un canon cort de 37 mm e una mitralhièra de 7,5 mm). Lei dimensions reduchas dau veïcul e una velocitat auta (30-40 km/h) melhoravan egalament sa proteccion. Pasmens, son autonòmia es tanben febla (129 km) e, coma defaut comun a totei lei carris francés dau periòde, son equipatge èra solament constituit d'un conductor e d'un cap de carri que dèu assegurar lo comandament dau veïcul, lei comunicacions amb leis autreis unitats, l'observacion de l'environament e lo foncionament dau canon. Per resòuvre aquelei problemas, una version dicha Hotchkiss H39, intrèt en servici en 1939 amb un canon pus poderós e mai d'espaci per l'equipatge.

Lo 10 de mai de 1940, aperaquí 810 carris Hotchkiss H35 e H39 èran disponibles sus lo territòri francés. Coma per d'autrei blindats francés de 1940, èran pauc adaptats a la guèrra de movement menada per leis Alemands car son autonòmia èra tròp febla. La màger part dei H35 foguèron donc abandonats per manca de carburants e la Wehrmacht poguèt ansin ne'n recuperar 600 après l'armistici. Rapidament obsolèts en causa de l'aparicion de carris mejans poderós coma lo T-34, foguèron principalament utilizats per l'entraïnament ò per missions d'ocupacion. Puei, foguèron transformats en canons automotors e en veïculs de sostèn. 12 carris H35, sasits en Anglatèrra, foguèron utilizats per lei Fòrças Francesas Liuras durant sei campanhas en Africa e en Siria. Totei foguèron destruchs. Après 1945, quauquei modèls foguèron venduts a l'armada israeliana. I demorèron en servici fins a 1952.

• (fr) Jean-Gabriel Jeudy, Chars de France, E.T.A.I., 1997.
• (fr) Pierre Touzin, Les véhicules blindés français, 1900-1944, EPA, 1979.

1. ↑ Son nom oficiau dins l'armada francesa èra « carri leugier modèl 1935 H ».