Dins la Mitologia grèga, Antigòna (Ἀντιγόνη) èra la filha d'Edip e de Jocasta. Aviá dos fraires Eteocles e Polinices, e una sòrre, Ismèna. Acompanhèt son paire Edip (rei de Tebas) a l’exili e, quand aquel moriguèt, tornèt a la ciutat.

Dins lo mite, los dos fraires mascles d’Antigòna èran en luta de contunh pel tròn de Tebas, a causa d'una malediccion que son paire aviá lançat contra eles. Se pensa qu'Eteocles e Polinices montavan sul tròn alternativament, mai, un còp, Eteocles decidiguèt de demorar al poder aprèp son torn, çò que provoquèt una guèrra; ofensat, Polinices cerquèt ajuda dins una ciutat vesina, reüniguèt una armada e tornèt a la ciutat per reclamar çò seu.

La guèrra s'acabèt amb la mòrt dels dos fraires pendent la batalha, un de la man de l’autre, coma o disiá la profecia. Alara Creont venguèt rei de Tebas e dictèt que, per aver traït la patria, Polinices seriá pas enterrat dignament e se lo daissariá fòra de la ciutat. Las onors funèbras èran fòrça importantas pels grècs, doncas l’arma d’un còs qu'èra pas enterrat èra condemnada a vagar per la tèrra eternalament. Atal Antigòna decidiguèt de rebondre son fraire e de far sul còs los rituals que se devián, se rebellant contra Creont, son oncle e sògre (perque èra la promesa d'Emon, filh d’aquel).

La desobeissença significava per Antigòna sa pròpria mòrt: condemnada a èsser enterrada viva, i escapèt en se penjant. Emon, vesent mòrta sa promesa, ensagèt de tuar lo paire, puèi se suïcidèt dins los braces d'Antigòna; alara, Euridice, esposa de Creont e maire d’Emon, se suïcidèt en aprene la mòrt de son filh. Las mòrts d’Emon e d'Euridice provoquèron una prigonda dolor per Creont, que fin finala comprenguèt son error.