Kongedømet Lombardia-Venetia
| Regno Lombardo-Veneto Lombardo-Venezianisches Königreich Kongedømet Lombardia-Venetia | ||||
| Klientstat under Austerrike | ||||
| ||||
|---|---|---|---|---|
|
| ||||
 | ||||
| Hovudstad | Milano | |||
| Styreform | Absolutt monarki | |||
| President | ||||
| - 1815-1835 | Frans I | |||
| - 1835-1848 | Ferdinand I | |||
| - 1848-1866 | Frans Josef I | |||
| Visekonge | ||||
| - 1857-1859 | Maximilian (av Habsburg) | |||
| Historie | ||||
| - Wienerkongressen | 9. januar 1815 | |||
| - Revolusjonane | 22. mars 1848 | |||
| - Zurichtraktaten | 10. november 1859 | |||
| - Wienertraktaten | 12. oktober 1866 | |||
| Areal | ||||
| - 1850 | 46 991 km² | |||
| Innbyggjarar | ||||
| - 1850 est. | 5 100 000 | |||
| Folketettleik | 108,5 /km² | |||
.svg){kind=small}
Kongedømet Lombardia-Venetia (italiensk Regno Lombardo-Veneto, tysk Lombardo-Venezianisches Königreich) var eit kongedøme i Nord-Italia etter Napoleon sitt fall. Kongedømet vart oppretta som følgje av avgjersler under Wienerkongressen den 9. juni 1815. Kongedømet opphøyrde då den gjenverande delen av det vart annektert av Italia i 1866.
Wienerkongressen slo saman områda til Lombardia (som hadde vore styrt av habsburgarane sidan 1500-talet, og av den austerrikske greina av familien frå 1713 til 1796) og Venetia (som i periodar hadde vore under austerriksk styre sidan 1797) til ei enkel eining under dei austerrikske habsburgarane.
Administrativt bestod kongedømet av to sjølvstendige styre i to delar. Lombardia omfatta provinsane Milano, Como, Bergamo, Brescia, Pavia, Cremona, Mantova, Lodi-Cream og Sondrio. Venetia omfatta provinsane Venezia, Verona, Padova, Vicenza, Treviso, Rovigo, Belluno og Udine.[1]
Kongedømet Lombardia-Venetia vart først styrt av Frans II frå 1815 til han døydde i 1835. Ferdinand regjerte frå 1835 til 1848.
Etter ein folkeleg revolusjon 22. mars 1848 (Dei fem dagane i Milano), flykta austerrikarane frå Milano, som vart hovudstaden til Governo Provvisorio della Lombardia (Den provisoriske regjeringa i Lombardia). Dagen etter gjorde òg Venezia opprør mot austerrikarane, og danna Governo Provvisorio di Venezia (Den provisoriske regjeringa i Venezia). Austerrikarane gjekk inn Milano (6. august) og Venezia (24. august 1849) etter å ha slått sardiske troppar i Custoza (24-25. juli 1848) og gjeninnførte austerriksk styre.
Frans Josef styrte kongedømet resten av tida det eksisterte. Den yngre bror hans, Maximilian, som seinare vart keisar av Mexico, tente som visekongen hans i Milano mellom 1857 og 1859.
Lombardia vart annektert av det nyoppretta Italia i 1859 som følgje av Zürichtraktaten etter den andre italinske sjølvstendekrigen. Venetia vart avstått til Kongedømet Italia i 1866 i kjølvatnet av sjuvekerskrigen og Prahatraktaten.[1]
Kongar i Lombardia-Venetia
[endre | endre wikiteksten]Sjå òg
[endre | endre wikiteksten]- Historiske statar i Italia
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Denne artikkelen er basert på ei omsetjing av artikkelen Kingdom of Lombardy-Venetia frå Engelsk Wikipedia .
- ↑ 1,0 1,1 Rosita Rindler Schjerve (2003) "Diglossia and Power: Language Policies and Practice in the 19th Century Habsburg Empire", ISBN 3-11-017653-X, s. 199-200
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
