Hans Lasinius Midbøe (20. juli 1915–27. november 1999) var ein norsk litteratur- og teaterhistorikar, fødd i Kragerø og død i Bærum. Han var ein allsidig humanistisk forskar, med eit interessefelt som strekte seg «fra norsk og latinsk middelalderlitteratur til svensk, dansk, tysk og engelsk romantisk poesi og nordisk 1890-årsdikting».^[1]

Prestesonen Midbøe voks opp på Hamarøy og tok i 1935 eksamen artium på latinlinja ved Orkdal landsgymnas. Dei neste åra studerte han ved Universitetet i Oslo, og tok i 1942 magistergraden i litteraturhistorie. Åra 1943-47 arbeidde han ved Norsk Historisk Kjeldeskrift-Institutt. I 1946 vart han dr.philos. på avhandlinga Romantikkens balladediktning. – Mytiske motiver, og gav året etter ut ei bok om Petter Dass. Tida 1947-53 var han universitetsstipendiat ved Universitetet i Oslo. I denne perioden kom han mellom anna ut med Draumkvedet. En studie i norsk middelalder og Arne Garborg og Bondestudentar.

Frå 1955 til 1973 var Midbøe dosent, og seinare professor, i norsk litteraturhistorie ved Noregs lærarhøgskole i Trondheim. Her skreiv han det omfattande tobandsverket Det Kongelige Norske Videnskabers Selskabs Historie 1760–1960 og forfatta fire bøker i kring Jonas Lie og hans forfattarskap. Sidan 1973 var Midbøe dosent og til sist professor i teatervitskap ved Universitetet i Oslo. Det resulterte i verket Peer Gynt. Teatret og tiden der han inngåande handsamar delar av hundre års teaterhistorie, ikkje minst oppsetjingar ved Det Norske Teatret.

• Artikkel i Norsk biografisk leksikon