For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Synaptische plasticiteit.

Synaptische plasticiteit

Synaptische plasticiteit staat voor het vermogen van de verbinding (de synaps) tussen twee zenuwcellen om van sterkte te veranderen. Dit houdt in dat de membraanpotentiaal die bij het doorgeven van een impuls in de postsynaptische cel optreedt (de postsynaptische potentiaal), in sterkte kan variëren. Aangenomen wordt dat dit vermogen de neurochemische basis vormt voor het leren en het geheugen.

Voorbeeld van twee vormen van synaptische plasticiteit. Hebbiaanse synaps: versterking van de synaps door gelijktijdige activiteit van het pre- en postsynaptische neuron. Presynaptische facilitatie: cel B is niet actief, maar interneuron C moduleert activiteit van neuron A. Het laatste principe speelt vooral een rol bij klassiek conditioneren

Er zijn verschillende mechanismen werkzaam bij deze verandering, zoals variatie van de hoeveelheid neurotransmitters die bij de impulsoverdracht worden gebruikt, en verandering in de reactie van de postsynaptische cel op deze neurotransmitters. Dit laatste kan worden bewerkstelligd door verandering van de synaptische proteïnen, de receptoren, of door middel van zogenaamde second messenger neurotransmitters die door gentranscriptie veranderingen in de hoeveelheid synaptische proteïnen teweegbrengen. Deze tweede methode zorgt voor een langer durend effect, de langetermijnpotentiëring (LTP).

Daarnaast kan verandering van de membraanpotentiaal worden bewerkstelligd door het wisselen van de hoeveelheid NMDA- en AMPA-receptoren op de postsynaptische celmembraan. Een toename van deze receptoren wordt tot stand gebracht door exocytose, een vermindering door endocytose.

Ook zijn er mechanismen aanwezig die voor negatieve terugkoppeling zorgen, zodat een cel niet voortdurend of helemaal niet geprikkeld wordt. Dit zijn het zg. scaling en metaplasticiteit. Bij scaling wordt, door verandering in de hoeveelheid NMDA-receptoren, bij langdurige excitatie de postsynaptische cel minder gevoelig en bij langdurige inhibitie gevoeliger. Bij metaplasticiteit treden er, na grote schommelingen in de sterkte van de synaps, veranderingen op in de NMDA-receptoren, waardoor het vermogen tot verandering, de plasticiteit, afneemt. En daarmee het vermogen tot veranderingen laat schommelen.

In het algemeen is plasticiteit een eigenschap van de hersenen die door combinatie van synaptogenese (het vermeerderen van synaptische bindingen) en pruning (het tegenovergestelde proces) de mogelijkheid tot leren bewerkstelligt.

{{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}}
Synaptische plasticiteit
Listen to this article

This browser is not supported by Wikiwand :(
Wikiwand requires a browser with modern capabilities in order to provide you with the best reading experience.
Please download and use one of the following browsers:

This article was just edited, click to reload
This article has been deleted on Wikipedia (Why?)

Back to homepage

Please click Add in the dialog above
Please click Allow in the top-left corner,
then click Install Now in the dialog
Please click Open in the download dialog,
then click Install
Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list,
then click Install
{{::$root.activation.text}}

Install Wikiwand

Install on Chrome Install on Firefox
Don't forget to rate us

Tell your friends about Wikiwand!

Gmail Facebook Twitter Link

Enjoying Wikiwand?

Tell your friends and spread the love:
Share on Gmail Share on Facebook Share on Twitter Share on Buffer

Our magic isn't perfect

You can help our automatic cover photo selection by reporting an unsuitable photo.

This photo is visually disturbing This photo is not a good choice

Thank you for helping!


Your input will affect cover photo selection, along with input from other users.

X

Get ready for Wikiwand 2.0 🎉! the new version arrives on September 1st! Don't want to wait?