Scorpio Films was het productiebedrijf van de cineasten Wim Verstappen en Pim de la Parra. Het bedrijf werd in 1965 opgericht en eindigde in faillissement in 1978.

Pim & Wim, zoals Verstappen en De la Parra in de pers werden genoemd, werkten sinds 1965 samen, nadat ze elkaar hadden leren kennen in de redactie van het filmtijdschrift Skoop. Hun eerste lange film was De minder gelukkige terugkeer van Joszef Katus naar het land van Rembrandt (1966), en hoewel die film niet goed scoorde, bleek de samenwerking erg vruchtbaar. Vanuit de gedachte 'dat je filmt is belangrijker dan wat je filmt'^[bron?], vatten zij samen het plan op om met de Scorpio Films een doorlopende stroom aan films te produceren. Dat idee was vernieuwend, omdat er tot dan toe gemiddeld slechts drie Nederlandse films per jaar uitkwamen.^[bron?]

Blue Movie (1971) werd geregisseerd door Verstappen en geproduceerd door De la Parra. Hij haalde bijna 2,5 miljoen bioscoopbezoeken en staat daarmee nummer 5 in de top 10 van best bekeken Nederlandse films. De film leidde ertoe dat de Centrale Commissie voor de Filmkeuring werd opgeheven.^[bron?] Andere titels waren onder andere Frank en Eva (1973), Alicia (1974) en Dakota (1974).

Toen de film Wan Pipel, de eerste Surinaamse speelfilm, in 1976 tot veel te hoge productiekosten leidde en Scorpio financieel in het nauw kwam te zitten, eindigde Scorpio Films met een faillissement. De la Parra en Verstappen besloten ieder hun eigen weg te gaan onder Scorpio De la Parra, en Scorpio Verstappen. Daarbij moet aangetekend worden dat de twee al eerder tot de conclusie waren gekomen dat ze op artistiek gebied individuele wensen begonnen te ontwikkelen. Tot aan Pastorale 1943 (1978) bleven ze de naam Scorpio Films voor hun presentaties gebruiken.^[bron?]