P-15 Termit
Algemeen
Rol	grond-/scheepsraket
Status
Eerste vlucht	1960
Afmetingen
Lengte	5,8 m
Hoogte	0,76 m
Spanwijdte	2,4 m
Gewicht
Wapenlast	hoog explosieve holle lading van 454 kg
Startgewicht	2300 kg
Krachtbron
Motor(en)	vloeibarebrandstofraket met vastebrandstofbooster
Prestaties
Kruissnelheid	Mach 0,9
Vliegbereik	40+ km
Dienstplafond	100-300 boven zeeniveau in m
Portaal    Luchtvaart

De P-15 Termit (Russisch: П-15 "Термит") is een antischeepsraket ontwikkeld door MKB Radoega (Rusland) in de jaren 1950. Zijn naam was 4K40, zijn NAVO-codenaam was Styx of SS-N-2. In Rusland wordt hij waarschijnlijk aangeduid met Roebezj.

China verwierf het ontwerp in 1958 en produceerde verschillende versies: de CSS-N-1 Scrubbrush of SY-1 (bereik 40 km), de CSS-N-2 Safflower of HY-1 (bereik 40 km) en de CSS-N-5 Sabbot of SY-2 (bereik 130 km) werden ontwikkeld voor lancering vanaf schepen, terwijl de CSS-C-2 Silkworm (bereik 70 km) en de CSS-C-3 Seersucker of HY-2 (bereik 100 km) werden ingezet voor kustverdediging. Een universele versie voor gebruik vanuit vliegtuigen, vanaf schepen en vanaf de grond is de CSS-C7 Sadsack of HY-4 met een bereik van 300 km. De Chinezen gebruiken verschillende namen voor export en eigen gebruik van dezelfde wapens.

De raket wordt bestuurd door een traagheidsbesturingssysteem, actieve radar en bij enige types wordt dit aangevuld met een infraroodsysteem.

De Sovjet-Unie ontwikkelde in 1972 een kleinere en lichtere opvolger van dit wapen: de SS-N-25 Ch-35 Oeran.

De P-15 is of was in gebruik door onder andere:

• Algerije
• Angola
• Azerbeidzjan
• Bulgarije
• Cuba
• Egypte
• Finland (inmiddels beëindigd)
• India
• Irak (inmiddels beëindigd)
• Iran
• Jemen
• Kroatië
• Pakistan
• China
• Libië
• Polen (tot 2006)
• Roemenië
• Russische Federatie
• Syrië
• Verenigde Staten (als testwapen)
• Vietnam

Bovendien is het wapen destijds in gebruik geweest bij:

• Sovjet-Unie
• Joegoslavië
• Duitse Democratische Republiek