Mathilde van de Palts (Heidelberg, 7 maart 1419 - aldaar, 22 augustus 1482) was van 1436 tot 1450 gravin van Württemberg-Urach en van 1452 tot 1463 aartshertogin van Oostenrijk. Ze behoorde tot het huis Wittelsbach.

Mathilde was de dochter van keurvorst Lodewijk III van de Palts en Mathilde van Savoye, dochter van heer Amadeus van Piëmont.

Op 21 oktober 1436 huwde ze in Stuttgart met graaf Lodewijk I van Württemberg-Urach. Ze kregen vijf kinderen:

• Mathilde (1436-1495), huwde in 1463 met landgraaf Lodewijk II van Neder-Hessen
• Lodewijk II (1439-1457), graaf van Württemberg-Urach
• Andreas (1443)
• Everhard I (1445-1496), graaf van Württemberg-Urach, graaf van Württemberg en hertog van Württemberg
• Elisabeth (1447-1505), huwde in 1470 met Johan II van Nassau-Saarbrücken.

Na de dood van haar eerste echtgenoot in 1450 huwde Mathilde in 1452 met aartshertog Albrecht VI van Oostenrijk. Dit huwelijk bleef kinderloos. Nadat Albrecht in 1463 stierf, trok Mathilde zich terug aan haar hof in Rottenburg am Neckar. Haar hof was tot aan haar dood een centrum van de bloeiende literaire cultuur. Sommige literaire artiesten die ze ondersteunde, toonden hun appreciatie aan Mathilde door hun literaire werken aan haar toe te wijden.

Mathilde stond ook bekend als bibliofiel. Samen met haar tweede echtgenoot Albrecht VI stichtte ze in 1457 de Universiteit van Freiburg en in 1477 stichtte ze samen met haar zoon Everhard I de humanistische Universiteit van Tübingen.

In augustus 1482 stierf Mathilde op 63-jarige leeftijd. Ze werd bijgezet in het chartreuse Güterstein nabij de stad Urach.