Lollingiet
| Lollingiet | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | FeAs2 | |||
| Kleur | Staalgrijs tot zilverwit | |||
| Streepkleur | Grijs-zwart | |||
| Hardheid | 5 - 5,5 | |||
| Gemiddelde dichtheid | 7,43 g/cm³ | |||
| Glans | Metallisch | |||
| Opaciteit | Opaak | |||
| Splijting | [010] duidelijk - [101] duidelijk | |||
| Habitus | Prismatisch | |||
| Kristaloptiek | ||||
| Kristalstelsel | Orthorombisch | |||
| Ruimtegroep | Pnnm | |||
| Eenheidscel | a = 5,16 Å b = 5,93 Å c = 3,05 Å | |||
| Overige eigenschappen | ||||
| Vergelijkbare mineralen | Glaucopyriet en geyeriet | |||
| Radioactiviteit | geen | |||
| Magnetisme | enkel bij verwarmen | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Het mineraal lollingiet is een ijzer-arsenide, met de chemische formule FeAs2. Lollingietkristallen zijn staalgrijs tot zilverwit en bezitten een orthorombische structuur. Ze komen meestal voor als prismatische eenheden, die veel lijken op arsenopyriet. Soms kunnen er onzuiverheden van nikkel, zwavel en kobalt in zitten.
Het mineraal is niet radioactief en wordt pas magnetisch bij verwarming.
Naamgeving en ontdekking
[bewerken | brontekst bewerken]Lollingiet is genoemd naar de typelocatie: het Löllingdistrict in de Oostenrijkse deelstaat Karinthië, waar het mineraal in 1845 werd ontdekt en beschreven.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Mindat.org
- (en) Webmineral.com
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Credit:
(see original file).
