Kalevipoeg
Kalevipoeg ("Kalevs zoon") is een door Friedrich Reinhold Kreutzwald in allitererende verzen geschreven episch gedicht, dat als het Estse nationale epos wordt beschouwd. Het bestaat uit ongeveer 19.000 verzen in 20 zangen. Het werk is gebaseerd op motieven uit de Estse legenden en volksliederen en werd vanaf 1850 door Friedrich Reinhold Kreutzwald opgesteld.
Oorsprong
[bewerken | brontekst bewerken]Er bestond in het oude Estland een mondelinge traditie van legendes die het ontstaan van de wereld verklaarden. In oude Estse folklore, komt een kwaadaardige reus voor met de naam Kalev, Kalevine, Kalevipoiss, Kalevine posikine en Kalevine Poika, die vocht met andere reuzen of vijanden van de natie.[1] De vroegste schriftelijke verwijzingen zijn te vinden in Leyen Spiegel (1641) als "Kalliweh", en in een door Mikael Agricola gepubliceerde lijst van goden (1551) als "Caluanpoiat".[1]
Ontstaansgeschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]De voornaamste verhaalstof is afkomstig uit Estse folklore over een gigantische held genaamd Kalevipoeg ("Kalevs zoon"). Deze verhalen zien vooral in verschillende zaken in de natuur of omgeving sporen van Kalevipoegs daden en vertonen overeenkomsten met nationale epen uit de omliggende regio's, in het bijzonder met de Finse Kalevala, en Scandinavië.
Op 4 januari 1839 gaf Friedrich Robert Faehlmann voor het Genootschap van Estische Geleerden een lezing over de legendes van Kalevipoeg.[2] Hij schetste de plot van een nationale romantische epos. Later dat jaar was er een lezing door Georg Julius von Schultz over de Kalevala en de impact van deze op het nationale bewustzijn in Finland.[2] Dit inspireerde Faehlmann om verhalen over Kalevipoeg blijven te verzamelen en hem zelfs een eerste poging tot een epos in Duits deed wagen.[3] In 1850, na de dood van Faehlmann, begon Kreutzwald met het schrijven van het gedicht, dat hij zag als een reconstructie van een ouderwets oraal epos.[4] Hij verzamelde mondelinge verhalen en voegde ze samen tot een geheel.
De eerste versie van Kalevipoeg (ook wel Proto-Kalevipoeg; 13.817/14.180 verzen) zou niet worden uitgegeven als gevolg van de drastische censuur door het Keizerrijk Rusland.[5] Een tweede, grondig herziene versie (19.087 verzen) werd tussen 1857 en 1861 door het Wetenschappelijk genootschap van Estland als een academische publicatie (om de censuur te omzeilen) in vervolgdelen gepubliceerd.[6] Deze publicatie omvat ook een Duitse vertaling. In 1862, verscheen een derde, ietwat verkorte versie (19.023 verzen). Dit boek was bestemd voor de gewone lezers. Het werd in Kuopio, Finland, gedrukt.[7]
Noten
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ a b E. Laugaste, The Kalevala and Kalevipoeg, in L. Honko (ed.), Religion, Myth, and Folklore in the World's Epics: The Kalevala and its predecessors, Berlijn - New York, 1990, p. 266.
- ↑ a b E. Laugaste, The Kalevala and Kalevipoeg, in L. Honko (ed.), Religion, Myth, and Folklore in the World's Epics: The Kalevala and its predecessors, Berlijn - New York, 1990, p. 268.
- ↑ E. Laugaste, The Kalevala and Kalevipoeg, in L. Honko (ed.), Religion, Myth, and Folklore in the World's Epics: The Kalevala and its predecessors, Berlijn - New York, 1990, p. 269.
- ↑ A. Mägi, Estonian literature: An Outline, Stockholm, 1968, p. 16 (a).
- ↑ E. Laugaste, The Kalevala and Kalevipoeg, in L. Honko (ed.), Religion, Myth, and Folklore in the World's Epics: The Kalevala and its predecessors, Berlijn - New York, 1990, p. 271, art. Kalevipoeg, in T. Miljan, Historical Dictionary of Estonia, Lanham, 2004, p. 277. In verband met de redenen voor de censuur, zie: A. Vööbus, Studies in the History of the Estonian People: With Reference to Aspects of Social Conditions, in Particular, the Religious and Spiritual Life and the Educational Pursuit, III, Stockholm, 1974, p. 216. Gearchiveerd op 28 februari 2023.
- ↑ E. Laugaste, The Kalevala and Kalevipoeg, in L. Honko (ed.), Religion, Myth, and Folklore in the World's Epics: The Kalevala and its predecessors, Berlijn - New York, 1990, p. 271, art. Kalevipoeg, in T. Miljan, Historical Dictionary of Estonia, Lanham, 2004, p. 277.
- ↑ E. Laugaste, The Kalevala and Kalevipoeg, in L. Honko (ed.), Religion, Myth, and Folklore in the World's Epics: The Kalevala and its predecessors, Berlijn - New York, 1990, p. 272, art. Kalevipoeg, in T. Miljan, Historical Dictionary of Estonia, Lanham, 2004, p. 277.
Referenties
[bewerken | brontekst bewerken]- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Kalevipoeg op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Kalevipoeg op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Kalevipoeg op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Cornelius Hasselblatt, Kalevipoeg Studies. The Creation and Reception of an Epic. Helsinki: Finnish Literature Society – SKS 2016. (Studia Fennica Folkloristica 21)[1]
- E. Laugaste, The Kalevala and Kalevipoeg, in L. Honko (ed.), Religion, Myth, and Folklore in the World's Epics: The Kalevala and its predecessors, Berlijn - New York, 1990, pp. 265-286.
- art. Kalevipoeg, in T. Miljan, Historical Dictionary of Estonia, Lanham, 2004, pp. 277-278.
- A. Vööbus, Studies in the History of the Estonian People: With Reference to Aspects of Social Conditions, in Particular, the Religious and Spiritual Life and the Educational Pursuit, III, Stockholm, 1974.
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
