Johann Conrad Schlaun (Nörde, bij Warburg), 5 juni 1695 - Münster, 21 oktober 1773) was een Duitse architect uit de barok.

Schlaun wordt in Duitsland gezien als een van de laatste belangrijke architecten van de Duitse barok. Hij werkte voornamelijk met zandsteen en rode baksteen. Zijn bekendste gebouwen zijn vooral te vinden in Westfalen, met name in Münster en omgeving.

Ook in Nederland zijn enkele werken van zijn hand te vinden: delen van het klooster van Wittem en de Sint-Agathakerk van Eys zijn tussen 1729 en 1734 naar plannen van Schlaun gebouwd. Omstreeks 1732 was hij betrokken bij een grootscheepse verbouwing van kasteel Neubourg bij Gulpen. De Duitse barokstijl is vrij zeldzaam in Nederland, maar in deze streken zal de toenmalige graaf van het graafschap Wittem, die afkomstig was uit Münster, zeker een rol hebben gespeeld bij de keuze van de architect. Of de Sint-Gerlachuskerk in Houthem, de belangrijkste Nederlandse kerk in de stijl van de Duitse barok, eveneens aan Schlaun kan worden toegeschreven, is twijfelachtig.

• Jezuïetencollege in Büren (1719−1728)
• Schloss Nordkirchen (1724–1734)
• Slot Augustusburg en slot Falkenlust in Brühl (vanaf 1725)
• Kapel kasteel Lembeck (1726)
• Redemptoristenklooster te Wittem (1729-1733)
• Sint-Agathakerk in Eys (1732-1734)
• Jachtslot Clemenswerth in Sögel (1737–1747)
• Sint-Clemenskerk, Münster (1745-1748)
• Kasteel en Benedictijnerabdij Iburg, vernieuwbouw kloostergedeelte, rond 1752
• Huis Rüschhaus, Münster (1753-1757)
• Erbdrostenhof, Münster (1755)
• Kasteel Beck in Bottrop (1766−1771)
• Prins-bisschoppelijk paleis, Münster (1767-1787)

• 
  Jezuïetencollege, Büren
• 
  Schloss Nordkirchen
• 
  Schloss Augustusburg, Brühl
• 
  Sint-Agathakerk, Eys
• 
  Kloosterkerk, Wittem
• 
  Jachtslot Clemenswerth, Sögel
• 
  Kasteel Beck, Bottrop
• 
  Prins-bisschoppelijk paleis, Münster

Zie de categorie Johann Conrad Schlaun van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.