Johan van Palts-Simmern (circa 1429 - Giebichenstein, 13 december 1475) was van 1458 tot 1466 bisschop van Münster en van 1466 tot aan zijn dood aartsbisschop van Maagdenburg. Hij behoorde tot het huis Palts-Simmern.

Johan was de jongste zoon van vorst Stefanus van Palts-Simmern-Zweibrücken en Anna van Veldenz, dochter van vorst Frederik III van Palts-Veldenz. Hij was voorbestemd voor een kerkelijke loopbaan en studeerde in Rome en Bologna.

In 1458 werd hij verkozen tot bisschop van Münster. Na de dood van Frederik III van Beichlingen verkoos het kapittel van de Dom van Maagdenburg hem op 13 december 1464 tot aartsbisschop. Omdat Johan in Münster schulden had gemaakt, probeerde het plaatselijke kapittel hem in het bisdom te houden. Hierdoor kon hij pas in het voorjaar 1466 aantreden als aartsbisschop van Maagdenburg. Hij werd ingehuldigd in de stad Maagdenburg omdat Halle, de normale residentiestad van de aartsbisschoppen van Maagdenburg, Johan vijandig gezind was. Uiteindelijk kon hij in maart 1467 een akkoord bereiken met Halle, waarna hij daar ook ingehuldigd werd.

Johan kon de invloed van zijn aartsbisdom vergroten door verschillende gebieden te verwerven: Bernburg, Sandersleben, Gröbzig, Wormsdorf, Hohenerxleben, Gänsefurth en Jerichow. Ook probeerde hij te zorgen voor een vreedzame relatie met zijn aartsbisdom en zijn buurstaten. Zo nam hij in 1471 deel aan de Landsvrede van Neurenberg, bestreed hij de roofridders en bemiddelde hij in het conflict tussen de Hanzesteden en Brandenburg.

Johan van Palts-Simmern overleed in december 1475 in de burcht van Giebichenstein, exact dertien jaar na zijn verkiezing tot aartsbisschop. Hij werd bijgezet in de Dom van Maagdenburg, naast zijn voorganger Frederik III van Beichlingen.