Jean-Baptiste Carpeaux (Valenciennes, 14 mei 1827 - Courbevoie bij Parijs, 12 oktober 1875) was een Frans beeldhouwer en kunstschilder.

De figuratieve werken van Jean-Baptiste Carpeaux sluiten aan bij het naturalisme en worden gezien als academische kunst.

Van 1854 tot 1861 verbleef hij in Rome, waar hij het werk bestudeerde van Michelangelo, Donatello en Verrocchio, en een smaak ontwikkelde voor beweging en spontaneïteit. Bij zijn terugkeer in Frankrijk werd hij geïntroduceerd aan het hof van Napoleon III. Hij maakte bustes van verschillende leden van de familie van de Franse keizer. Hij gaf ook les in tekenen en modelleren aan de jonge prins Lodewijk.

Hector Lemaire was zijn beroemdste leerling, die op zijn beurt in 1891 Charles Despiau tot leerling kreeg.

Carpeaux is begraven op de Cimetière Saint-Roch in Valenciennes.

De werken van Carpeaux zijn onder andere te zien in de volgende musea: Musée d'Orsay in Parijs, Museum of Fine Arts in Boston, National Gallery of Art in Washington D.C., Metropolitan Museum of Art in New York en het Victoria and Albert Museum in Londen.

• La danse, circa 1865-1869
• Buste van Jean-Léon Gérôme, 1872
• Portret van Nadine Dumas, 1873

• 
  La Danse
• 
  De drie gratiën
• 
  Jongen met schelp
• 
  Meisje met schelp
• 
  La duchesse de Cadore, ca. 1861
• 
  Henry Didier, ca. 1862
• 
  Antoine Vollon, 1873
• 
  Straattafereel, ongedateerd

• Afbeeldingen van zijn sculpturen in verschillende musea

Zie de categorie Jean-Baptiste Carpeaux van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.