Heterodoxe economie
Heterodoxe economie is de verzamelnaam voor die scholen van de economie die niet behoren tot, of tegenstanders zijn van, de orthodoxe of 'mainstream' economische theorie. Dat is heden ten dage de neoklassieke economie. Hiertoe behoort een breed scala aan verschillende theorieën of methodologieën, die niet noodzakelijkerwijs iets onderling gemeen hebben, zoals ecologische economie, Marxistische economie, de Oostenrijkse school, institutionele economie, feministische economie en complexiteitseconomie. Ook theorieën die vrijwel niet meer gangbaar zijn in academische economie, maar dat vroeger wel waren, kunnen als heterodoxe economie worden gezien, zoals georgisme.
Heterodoxe economie komt vaak voort uit een weerstand tegen de politieke implicaties van neoklassieke economie, in het bijzonder de associatie van deze economische methodologie met het verdedigen van een politiek beleid van laissez-faire of in elk geval bestaande economische verhoudingen;[1] een risico dat ook door voorstanders van neoklassieke methodologie zoals Frank Hahn wordt erkend.[2] Het bezwaar uit zich echter ook vaak (tevens) in methodologische kwesties. Strijdpunten zijn dan onder andere aannames van de neoklassieke economie zoals methodologisch individualisme, equilibriumeconomie en bepaalde opvattingen van rationaliteit,[3] evenals normatieve aspecten van welvaartseconomie.[4] Ten slotte is de mathematisering van de orthodoxe economie gedurende de loop van de 20e eeuw een terugkerend onderwerp van discussie.[5] Het is echter belangrijk om heterodoxe economie te onderscheiden van algemene kritiek op bepaalde ideologieën in economie als discipline, zoals weerstand tegen interventies in de vrije markt. Dergelijke kritiek vindt ook veelal binnen neoklassieke economie plaats.[6]
Naar schatting behoort 20% van alle professionele economen tot een heterodoxe school.[7][8]
Belangrijke heterodoxe economen
[bewerken | brontekst bewerken]- Michael Albert
- Ha-Joon Chang
- Herman Daly
- Henry George
- Nicholas Georgescu-Roegen
- Robin Hahnel
- Michał Kalecki
- Stephanie Kelton
- Karl Marx
- Mariana Mazzucato
- Hyman Minsky
- Kate Raworth
- Jeremy Rifkin
- Joan Robinson
- Dani Rodrik
- Murray Rothbard
- Joseph Schumpeter
- Anwar Shaikh
- Piero Sraffa
- Yanis Varoufakis
- Thorstein Veblen
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Lijst van heterodoxe tijdschriften, boekenreeksen e.d.
- (en) Heterodox Economics Web
- (en) Australisch Genootschap van Heterodoxe Economen
- (en) Tyler Cowen, "The value of heterodox economics". Marginal Revolution
- (en) Debunking Economics
- (en) Overzicht van heterodoxe micro-economie
Referenties
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Kanth, R. "Against Eurocentred epistemologies: a critique of science, realism and economics", in: Fleetwood, S. (ed.), Critical Realism in Economics: Development and Debate (Londen 1999), p. 191-192.
- ↑ Hahn, F.H. "Some Adjustment Problems", in: Econometrica 38:1 (1970), p. 1-17.
- ↑ Colander, D., Holt, R. P. and Rosser, J. B. Jr. "The changing face of mainstream economics", in: Review of Political Economy 16:4 (2004), p. 485–500.
- ↑ Zie bv. Hausman, D. The Separate and Inexact Science of Economics (Cambridge 1992), p. 57-70.
- ↑ Lawson, T. The Nature of Heterodox Economics, in: Cambridge Journal of Economics (2005), p. 7-9. Gearchiveerd op 24 mei 2022.
- ↑ Cohen, P. "In Economics Departments, a Growing Will to Debate Fundamental Assumptions". The New York Times (11 juli 2007).
- ↑ Hayes, C. "The Hip Heterodoxy". The Nation (24 mei 2007).
- ↑ Pluralism at Risk? Heterodox Economic Approaches and the Evaluation of Economic Research in Italy - Marcella Corsi, Carlo D'Ippoliti and Federico Lucidi
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
