Gallus (Latijn voor 'de Kelt'; Ierland, circa 550 – Arbon, Zwitserland, 16 oktober 640, andere bronnen: 620) was een Ierse monnik, missionaris en heilige. Hij was vooral actief in de omgeving van het Bodenmeer.

Gallus kreeg zijn opleiding in het klooster van Bangor (Ierland). Omstreeks 590 kwam hij als een van de twaalf gezellen van Columbanus naar het Europese vasteland.

Omstreeks 720, nagenoeg 100 jaar na zijn dood, stichtte Othmar een abdij op de plaats waar Gallus begraven was en dat sedertdien een bedevaartsoord is. Hij noemde deze abdij de Abdij van Sankt Gallen.

Zie de categorie Saint Gall van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.