Een financiële crisis is een brede term voor het verschijnsel als financiële instellingen of vermogen snel in waarde dalen. Een financiële crisis kan bijvoorbeeld een bankcrisis of een valutacrisis zijn. Veel economen zijn met theorieën gekomen over het ontstaan en voorkomen van financiële crises. Er is echter geen consensus en financiële crises zijn nog altijd aan de orde van de dag.

Een valutacrisis wordt gekenmerkt door een plotselinge diepe val van de waarde van een munteenheid en de daaruitvolgende negatieve economische gevolgen. Een daling in de waarde van een munteenheid leidt tot een snelle uitputting van buitenlandse valutareserves en plotselinge renteverhogingen van de centrale bank. Een valutacrisis wordt ook wel een betalingsbalanscrisis genoemd.

Een bankcrisis wordt gekenmerkt door de insolventie van het banksysteem. Dit gebeurt wanneer de waarde van assets minder is dan die van schulden en de kapitaalbalans dus negatief wordt. Bankcrises gaan verder gepaard met bankruns en grote noodmaatregelen en reddingsoperaties, zoals de nationalisatie van banken. Een soevereine schuldcrisis lijkt erg op een bankcrisis, alleen is het dan een publiek in plaats van privaat instituut dat aan de grond zit.

• Kredietcrisis (2007-2011)
• Argentijnse economische crisis (2001)
• Russische financiële crisis (1998)
• Internetzeepbel (1997-2001)
• Aziatische financiële crisis (1997)
• Tequilacrisis (1994)

• De paniek van 1837