Zuidelijke kielnagelgalago
| Zuidelijke kielnagelgalago IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg)
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Euoticus elegantulus (Le Conte, 1857) Originele combinatie Microcebus elegantulus | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Verspreidingsgebied van de zuidelijke kielnagelgalago | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Zuidelijke kielnagelgalago op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De zuidelijke kielnagelgalago (Euoticus elegantulus) is een zoogdier uit de familie van de galago's (Galagidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door John Eatton Le Conte in 1857.[2][3]
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]De bovenkant van dit dier is oranje, de onderkant grijs. De handen en voeten hebben een roze kleur en het heeft een lange, witgepunte grijze staart. De ovale ogen zijn omlijst door lichte haren. Met de dunne, scherpe klauwen kunnen ze goed klimmen. De tweede achterteen bevat een opgerichte klauw, die dient om ermee in de vacht te krabben en te kammen. De lichaamslengte bedraagt 10,5 tot 27 cm, de staartlengte 19,5 tot 34 cm en het gewicht 275 tot 350 gram.
Leefwijze
[bewerken | brontekst bewerken]Dit dier heeft vergrote voortanden, waarmee hout en bast van de bomen wordt geschrapt (zo’n 1000 maal per nacht) om bij de gom of het sap te komen, dat driekwart van hun dieet uitmaakt. Daarnaast worden ook nog vruchten en insecten gegeten.
Verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]Deze solitaire of in paren levende soort komt voor in de tropische bossen van West-Afrika, met name in Gabon, Congo, Rio Muni en Kameroen (zuidelijk van de Sanaga-rivier).
- ↑ (en) Zuidelijke kielnagelgalago op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Groves, C.P. (2005). "Order Primates". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.) Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 123. ISBN 978-0-8018-8221-0.
- ↑ Mammal Diversity Database (2023). Euoticus elegantulus (Le Conte, 1857). Mammal Diversity Database (Version 1.11). DOI: 10.5281/zenodo.7830771. Geraadpleegd op 12-11-2023.
06-08-2012
· 
· 
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
