Kaluta
| Kaluta IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2015) | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Dasykaluta rosamondae (Ride, 1964) Originele combinatie Antechinus rosamondae | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Verspreidingsgebied van de kaluta | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Kaluta op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
De kaluta (Dasykaluta rosamondae) is een buidelmuis uit de geslachtengroep Dasyurini Het is de enige soort in het geslacht Dasykaluta, dat het nauwst verwant is aan de gespikkelde buidelmuis (Parantechinus apicalis). De soort werd eerder tot het geslacht Antechinus gerekend. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door William David Lindsay Ride in 1964.[2][3]
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]De kaluta is een kleine, gedrongen buidelmuis met een korte, dikke, taps toelopende staart, korte, behaarde oren en een korte bek. De bovenkant is roestbruin, de onderkant wat lichter. De kop-romplengte bedraagt 90 tot 105 mm, de staartlengte 55 tot 70 mm, de achtervoetlengte 15 tot 18 mm, de oorlengte 11 tot 13 mm en het gewicht 20 tot 40 g.
Voorkomen
[bewerken | brontekst bewerken]De kaluta komt voor in de Pilbara en het westen van het Little Sandy Desert in het noordwesten van West-Australië. Hij komt hier voornamelijk voor in spinifex-graslanden, waarin hij zoekt voor prooien.[4]
Leefwijze
[bewerken | brontekst bewerken]De kaluta is 's nachts actief, leeft op de grond en eet ongewervelden. Na de paartijd in september worden de jongen geboren in november (ongeveer zeven weken later). Er worden tot acht jongen geboren, die na 14 tot 16 weken onafhankelijk worden. De mannetjes van deze soort zijn obligaat semelpaar, wat betekent dat ze zich slechts een keer in hun leven voortplanten. De mannetjes planten zich met zo veel mogelijk vrouwtjes voort gedurende twee weken in het voortplantingsseizoen in september, waarna alle volwassen mannetjes sterven. De vrouwtjes paren in het voortplantingsseizoen met meerdere mannetjes, waardoor er in één worp nakomelingen van verschillende vaders geboren worden.[5]
- Menkhorst, P. & Knight, F. 2001. A Field Guide to the Mammals of Australia. South Melbourne: Oxford University Press, x+269 pp. ISBN 0 19 550870 X
- ↑ (en) Kaluta op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Groves, C. P. (2005). "Order Dasyuromorphia". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.) Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 24. ISBN 978-0-8018-8221-0. Gearchiveerd op 19 juni 2022.
- ↑ Mammal Diversity Database (2023). Dasykaluta rosamondae (Ride, 1964). Mammal Diversity Database (Version 1.11). DOI: 10.5281/zenodo.7830771. Geraadpleegd op 26-05-2023.
- ↑ Menkhorst, P.W.; Knight, F. (2011). A field guide to the mammals of Australia (3rd ed.). Melbourne: Oxford University Press. p. 60. ISBN 9780195573954.
- ↑ Hayes, G. L. T., Simmons, L. W., Dugand, R. J., Mills, H. R., Roberts, J. D., Tomkins, J. L., & Fisher, D. O. (2019). Male semelparity and multiple paternity confirmed in an arid‐zone dasyurid. Journal of Zoology, 308(4), 266-273.
· 
· 
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
