De bladsteel of petiool is de steel waarmee het blad aan de stengel bevestigd is.

Meestal heeft deze dezelfde interne structuur als de stengel. Soms bevinden zich steunblaadjes aan beide zijden van de bladsteel. Ook kan er zich aan de bladsteel een tongetje of vliesje bevinden dat ligula genoemd wordt. Als de bladsteel erg verbreed is en de bladschijf bijna afwezig is, heet deze een fyllodium. Soms zijn de bladstelen hol, bijvoorbeeld bij de reuzenberenklauw.

• 
  Blad van de hondsroos met bladsteel, bladspil, twee steunblaadjes en vijf deelbladeren.
• 
  Gallen van de esdoornnerfhoekmijt op een Spaanse aak. Deze gallen ontstaan waar nerven zich splitsen, en op de aanhechting van het blad aan de steel.
• 
  gevleugelde stengel, gevleugelde bladsteel met steunblaadjes van Lathyrus odoratus
• 
  Onder aan het blad vastgehechte bladsteel bij waternavel.

Aan de hand van de af- of aanwezigheid van een bladsteel onderscheidt men respectievelijk zittende en gesteelde bladeren.^[1]

Typen enkelvoudige blad naar af- of aanwezigheid van een bladsteel
bladsteel	naam	opmerking	afbeelding
zittend blad	zittend, sessile	eenvoudig ongesteeld
	stengelomvattend, amplexicale	de stengel wordt door de basis van het blad min of meer omgeven
	halfstengelomvattend, semiamplexicale	de basis van het blad omgeeft de stengel slechts gedeeltelijk
	rijdend, equitans	bladen samengevouwen, waarbij de hogere door de lagere omgeven worden
gesteeld aan de rand van de bladschijf	bladsteel gewoon rolrond, teres
	bladsteel gevleugeld, alatus	vlak uitgegroeid
	bladsteel aflopend, decurrens	van de gevleugelde steel gaan de vleugels langs de stengel verder naar beneden
	bladsteel verbreed	bladsteel is een fyllodium, meestal zonder bladschijf
	bladsteel gevoord, canaliculatus	met een brede groeve aan de bovenzijde
gesteeld in het midden van de bladschijf	schildvomig, peltata	bladsteel in het midden van de bladschijf van het ronde blad vastgehecht

Bladstelen van sommige planten worden als groente gegeten, het bekendste voorbeeld is de rabarber.