Bezanozano (volk)
| Bezanozano | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Totale bevolking |  Madagaskar: ca. 190.000[1]
| |||
| Taal | Malagassisch, Bezanozano[1] | |||
| Geloof | animisme (ca. 70%), christendom[1] | |||
| Verwante groepen | Sakalava | |||
| ||||
verspreiding van de etnische groepen van Madagaskar
| ||||
| ||||
De Bezanozano ('veel kleine vlechten', een verwijzing naar hun gebruikelijke haarstijl[2]), ook wel Antaiva genoemd,[3] zijn een etnische groep in Madagaskar. Mogelijk zijn de Bezanozano een subgroep van de Sakalava.
Verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]De Bezanozano leven in een gebied ten oosten van de Merina, in het centrale gedeelte van Madagaskar. De oostelijke grens van het grondgebied wordt begrensd door de laaglanden waar de Betsimisaraka leven.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]
De Bezanozano noemden hun grondgebied vroeger 'Ankay' en leefden daar in ommuurde dorpen, elk met een eigen opperhoofd. De Bezanozano waren overwegend commercieel ingesteld. Ze legden zich bijvoorbeeld toe op de bijenteelt en kregen hier veel handigheid in.[4] Dankzij de gunstige ligging tussen het Merina-koninkrijk en de oostkust van Madagaskar konden de Bezanozano ook veel geld verdienen door slaven aan de Merina te verkopen. Zelf hadden de Bezanozano zoveel slaven, dat er een risico ontstond. In 1768 riepen de Bezanozano daarom de hulp in van Europa om een eventuele slavenopstand neer te kunnen slaan. Net als veel Malagassiërs waren de Bezanozano ook bedreven in het verbouwen van rijst. Na de oogst werd de rijst opgeslagen in opslagplaatsen op palen, zodat knaagdieren er niet bij konden.
Dit alles zorgden ervoor dat de Bezanozano veel rijkdom en macht verkregen. Uiteindelijk werden de verschillende Bezanozano-nederzettingen verenigd onder één koning, Randrianjomoina genaamd. Zijn regering was echter van korte duur, enige tijd na zijn kroning werd Ankay door de Merina-koning Radama I ingenomen.[5]
Cultuur en religie
[bewerken | brontekst bewerken]Het overgrote deel van de Bezanozano zijn animisten. Van de Merina hebben de Bezanozano diverse gebruiken overgenomen, zoals het famadihana, oftewel het 'omdraaien van de beenderen'. Dit is een ceremonie waarbij tombes van overleden familieleden worden geopend en het lijk wordt voorzien van een nieuw doodskleed.[6]
Noten en verwijzingen
- ↑ a b c (en) Joshua Project: Bezanozano in Madagascar. Gearchiveerd op 7 februari 2023.
- ↑ (en) Hilary Bradt, Madagascar: The Bradt Travel Guide (Bradt Travel Guides, 2007)
- ↑ (en) Darrell T. Tryon, Comparative Austronesian Dictionary: An Introduction to Austronesian Studies (Walter de Gruyter, 1995)
- ↑ (en) Gwyn Campbell, David Griffiths and the Missionary “History of Madagascar” (BRILL, 2012)
- ↑ (en) Sigrid Carrie Gabler, Iron furnaces and future kings: craft specialization and the emergence of political power in central Madagascar (University of Michigan., 2005)
- ↑ (en) Jay Heale, Zawiah Abdul Latif, Cultures of the World - Madagascar (2008, Marshall Cavendish)
Overige bronnen
- (en) Bethwell A. Ogot, Africa from the Sixteenth to the Eighteenth Century (University of California Press, 1999)
- (en) William Ellis, History of Madagascar: Comprising Also the Progress of the Christian Mission Established in 1818 (Fisher, 1838)
· 
· 
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
