Berylliumbromide
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van berylliumbromide (polymeer)
Algemeen
Molecuulformule	BeBr2
IUPAC-naam	berylliumbromide
Andere namen	berylliumdibromide
Molmassa	168,820182 g/mol
SMILES	[Be+2].[Br-].[Br-]
InChI	1S/Be.2BrH/h;2*1H/q+2;;/p-2
CAS-nummer	7787-46-4
EG-nummer	232-115-9
PubChem	82230
Wikidata	Q420768
Beschrijving	Wit poeder
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar
H-zinnen	H301 - H315 - H317 - H319 - H330 - H335 - H350 - H372 - H411
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P201 - P260 - P273 - P280 - P284 - P301+P310
Hygroscopisch?	ja
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Kleur	wit
Dichtheid	(bij 20°C) 3,465 g/cm³
Smeltpunt	508 °C
Kookpunt	520 °C
Goed oplosbaar in	water, ethanol
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur	orthorombisch
Thermodynamische eigenschappen
ΔfHos	−2,094 kJ/mol
Sos	9,5395 J/mol·K
Cop,m	0,4111 J/mol·K
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Berylliumbromide (BeBr₂) is een extreem giftige anorganische verbinding van beryllium en broom. De stof komt voor als een wit reukloos hygroscopisch poeder.

Berylliumbromide kan bereid worden uit een carbothermische reductie van berylliumoxide met dibroom bij 1100-1200 °C:^[1]

${\displaystyle {\ce {BeO + Br2 + C -> BeBr2 + CO (^)))}$

Het kan ook rechtstreeks bereid worden uit de samenstellende elementen (bij 1100 °C):^[1]

${\displaystyle {\ce {Be + Br2 -> BeBr2))}$

Een alternatieve methode is de reactie van berylliumoxide met waterstofbromide:

${\displaystyle {\ce {BeO + 2HBr -> BeBr2 + H2O))}$

Berylliumbromide werd voor het eerst bereid in 1828 door de Duitse scheikundige Friedrich Wöhler.

Berylliumbromide neemt een orthorombische kristalstructuur aan.^[2] Het behoort tot ruimtegroep en de parameters van de eenheidscel bedragen:^[1]

• a = 10,32 Å
• b = 5,52 Å
• c = 5,54 Å

In de gasfase komt het voor als dimeer; in de vaste fase neemt het een polymere structuur aan.^[1]