دابویگون یا گاوباریون اتا حوکومت بینه کا تبرستون دله فرمونروایی کردنه. وشون اتا ساسانی تبار بینه که قباد(ساسانیون شاء)دست جه فرار هکردنه و بمونه گیلون و مازرون دله کم‌کم اینجه مردم ره شه سو در بیاردنه و حکوومتی تشکیل بدانه تموم شائونی که بنویشته هسته از نسل دابویه هستنه. دابویه خادش گاوباره‌ وچه بی‌یه. بعد از بمردن گاوباره ونه وچون سرزمینش ره دِتا تیکه هکردنه که گت تیکه دابویه‌ی دست دکته.

1. دابویه «۶۸۱-۷۱۱مـ» اتا از گاوباره ئ وچون بی‌یه وه خله شر بی‌یه همینسه مردمون اون زمون ونه برار«پادوسبان» جا حیمایت کاردنه پادوسبان رستمدار شاء بی‌یه.
2. ایسپهبد فـُرخان ابـّل «۷۱۱-۷۲۸مـ» عربئون وه ره « ذوالمناقب » گتنه. ونه زمون عربئون خواستنه مازرون ره بیرِن ولی فرخان، وشون ره باج‎ندائه. چن بار هم یزید بن مهلب مازرون جا دکته ولی فرخان وه ره باج‎ندائه.
3. دازمهر «۷۱۱-۷۴۰مـ» وه فرخان وچه بی‎یه ئو ۱۲سنه حکومت هکرده.
4. فرخان دِیـّم «۷۴۰-۷۴۸مـ» وه دازمهر گـَگَ«برار» بی‏یه وه چون خارشید ، دازمهر وچه ، خورد بی‏یه نایب السلطنه بیّه.
5. خارشید «۷۴۸-۷۶۱مـ» چارده ساله که بی‎یه شاء بیّه. وه منصور زمون زندگی کارده که این زمون مهدی، منصور ِوچه، ونه سرزمین جا نفوذ هکرده ئو وه گیلون دله پناه بورده. بعد ۲سال خواسته شه ارتش جه عربون ره درهاکنه که بشناسته ونه زن ئو وچون عربئون دست برده بینه همینتاسر طاقت نیارده ئو خادکشی هکرده.

این ایتّیفاق سنه ۱۱۹تبری انجوم بیّه.