वंदना विटणकर

वंदना विटणकर
मृत्यू	डिसेंबर ३१, इ.स. २०११; नेरूळ,नवी मुंबई, महाराष्ट्र, भारत
राष्ट्रीयत्व	मराठी, भारतीय
कार्यक्षेत्र	साहित्य, गीतलेखन (चित्रपट)
भाषा	मराठी
साहित्य प्रकार	कविता, गीते, बालनाट्ये
पती	चंद्रकांत विटणकर (इ.स. १९८६पर्यंत ); किशोर पनवेलकर (इ.स. १९८६ - इ.स. २०११)

वंदना विटणकर (जन्मदिनांक अज्ञात - ३१ डिसेंबर, इ.स. २०११; नेरूळ,नवी मुंबई महाराष्ट्र) या मराठी कवयित्री, गीतकार, बालसाहित्यकार, नाटककार होत्या. मुंबईतील बालनाट्यनिर्मिती करणाऱ्या ’वंदना थिएटर्स’च्या त्या संचालिका होत्या.

कारकीर्द

त्यांनी बालरंगभूमीसाठी लिहिलेली रॉबिनहूड, टिमटिम टिंबू बमबम बगडम, बजरबट्टू इत्यादी बालनाट्ये गाजली. त्यांच्या रॉबिनहूड या नाटकातून शिवाजी साटम, विलास गुर्जर, मेधा जांबोटकर, विजय गोखले, विनय येडेकर अशा अनेक कलाकारांनी रंगभूमीवर पर्दापण केले.

वंदना विटणकर यांनी प्रेमगीते, भक्तीगीते, कोळीगीते, बालगीते अशी ७०० हून अधिक गाणी व सुमारे १५०० कविता लिहिल्या आहेत. अरूण पौडवाल, अनिल मोहिले, सुधीर फडके, श्रीकांत ठाकरे, श्रीनिवास खळे अशा संगीतकारांनी त्यांच्या गीतांना चाली दिल्या असून सुलोचना चव्हाण, प्रभा अत्रे, शोभा गुर्टू, जयवंत कुलकर्णी, सुरेश वाडकर, मोहम्मद रफी, हेमंतकुमार, आशा भोसले अशा नामवंत गायकांनी गायली आहेत.

चित्रपट

चित्रपटाचे नाव	वर्ष (इ.स.)	भाषा	सहभाग
आई पाहिजे	इ.स. १९८८	मराठी	गीतलेखन
आज झाले मुक्त मी	इ.स. १९८६	मराठी	गीतलेखन
आम्ही दोघं राजा राणी	इ.स. १९८६	मराठी	गीतलेखन
अर्धागी		मराठी	गीतलेखन
मर्दानी	इ.स. १९८३	मराठी	गीतलेखन

व्यक्तिगत जीवन

वंदना विटणकर यांचा पहिला विवाह चित्रकार चंद्रकांत विटणकर यांच्याशी झाला होता.. चंद्रकांत विटणकरांच्या निधनानंतर इ.स. १९८६ साली त्यांनी किशोर पनवेलकर यांच्याशी पुनर्विवाह केला^[१].

निधन

आयुष्याच्या अखेरची काही वर्षे वंदना विटणकर नेरूळ येथील आनंदश्रमात पती किशोर पनवेलकर यांच्यासह वास्तव्यास होत्या. ३१ डिसेंबर, इ.स. २०११ रोजी भारतीय प्रमाणवेळेनुसार ०७३० वाजण्याच्या सुमारास चहा घेताना त्यांना अस्वस्थ वाटू लागल्याने, नजीकच्या रुग्णालयात प्रथम नेण्यात आले. परंतु त्यांची प्रकृती अधिक चिंताजनक बनल्याने त्यांना डॉ. डी.वाय. हॉस्पिटलमध्ये नेण्याचे ठरले. तेथे नेत असतानाच भारतीय प्रमाणवेळेनुसार १००० वाजता हृदयविकाराच्या झटक्याने त्यांचे निधन झाले ^[२]. मृत्युसमयी त्या ७० वर्षांच्या होत्या.

मृत्यूपश्चात नेत्रदान व देहदान करण्याची इच्छा त्यांनी व्यक्‍त केली होती. त्यानुसार डॉ. डी.वाय. पाटील रुग्णालयात नेत्रदान करण्यात आले; तर कळंबोलीतील एमजीएम रुग्णालयात देहदान करण्यात आले.