बाबा लोकनाथ ब्रह्मचारी हे बंगाली आध्यात्मिक गुरू आणि योगी होते. त्यांना प्राच्य तत्त्वज्ञानातील सर्वात प्रभावशाली गुरू मानले जाते.^[१]

लोकनाथ यांचा जन्म सध्याच्या पश्चिम बंगालमधील^[२] कचुधाम येथे १७३० मध्ये जन्माष्टमीच्या दिवशी लोकनाथ घोषाल म्हणून एका बंगाली ब्राह्मण कुटुंबात रामनारायण घोषाल (वडील) आणि कमलादेवी (आई) यांच्या पोटी झाला. त्या काळातील परंपरेप्रमाणे, त्यांच्या पालकांनी त्यांच्या एका मुलाला संन्यासी बनवण्याचे वचन दिले होते. ते १० वर्षांचे असताना, लोकनाथच्या वडिलांनी आपल्या मुलाचे शिक्षक होण्यासाठी स्थानिक गृहस्थ योगी पंडित भगवान गांगुली यांच्याशी संपर्क साधला. भगवान गांगुली यांनी ताबडतोब तरुण लोकनाथमध्ये देवत्वाची क्षमता पाहिली आणि त्यांना आपला शिष्य म्हणून घेण्यास तत्परतेने सहमती दर्शविली. लोकनाथने आपल्या पालकांना सोडले आणि काही काळानंतर भगवान गांगुली यांच्याकडे आध्यात्मिक प्रशिक्षण सुरू केले. त्यांच्या आध्यात्मिक मोहिमेवर त्यांच्यासोबत त्यांचा मित्र बेनिमाधवही होता.^[३]

बाबा लोकनाथ यांच्या वैयक्तिक जीवनाबद्दल फारशी माहिती उपलब्ध नाही. त्याच्या चमत्कारिक शक्ती आणि जादुई क्षमतांबद्दल अनेक लोककथा अस्तित्त्वात आहेत. ते वयाच्या १६० वर्षांपर्यंत जिवंत होते असे म्हणले जाते आणि मानवी दीर्घायुष्य मिथकातील उदाहरणांपैकी हे एक उदाहरण आहे. भव्य हिमालयातील अनेक दशकांच्या साधनेने त्यांना कोणत्याही उबदार कपड्यांशिवाय अत्यंत थंड तापमान सहन करण्याची क्षमता दिली होती. नंतरच्या वर्षांत, त्यांनी निद्रेवर विजय मिळवला असे सांगितले जाते. तसेच ते डोळ्यांची उघडझाप देखील करत नसत. त्याने कधीही कोणाला नकार दिला नाही म्हणून त्याला विश ट्री म्हणूनही ओळखले जात असे.^[४]