Квазиѕвезда (или ѕвезда со црна дупка) — хипотетички тип на крајно масивна и сјајна ѕвезда која можеби постоела во раната историја на вселената. Се смета дека траеле 7-10 милиони години поради нивната огромна маса. За разлика од современите ѕвезди, кои произведуваат енергија со соединување во јадрото, нивната енергија доаѓала од материјал кој упаѓал во црна дупка во нивното јадро. Квазиѕвездите за првпат се предложени во 1960-тите и имаат обезбедено вредни сознанија за раната вселена, образувањето на галаксиите и поведението на црни дупки. Иако не се забележани, тие сме сметаат за можен предок на супермасивните црни дупки.^[1]

Се смета дека квазиѕвездата произлегува од јадро на голема протоѕвезда која колабира во црна дупка, каде надворешните слоеви на протоѕвездата се доволно масивни за да го впијат избликот на енергија без да бидат оддувани или да упаднат во црната дупка, како што е случај со денешните супернови. Таквата ѕвезда треба да има барем 1.000 Сончеви маси (2,0×10³³ кг).^[2] Квазиѕвездите може да се образувале и од темноматериски ореоли, влечејќи огромни количества гас со помош на гравитацијата, поради што може да настанат супермасивни ѕвезди со десетици илјадници Сончеви маси.^[3][4] Образувањето на квазиѕвезди можело да се случи само во раниот развој на вселената, пред водородот и хелиумот да добијат примеси од потешки елементи; затоа, тие веројатно биле многу масивни ѕвезди од населението III.^[5] Ваквите ѕвезди би биле толку големи, што најголемите денешни ѕвезди како VY Големо Куче, Ми Кефеј и RSGC1-F01 би изгледале како џуџиња во споредба со нив.

Штом во јадрото на протоѕвездата ќе се создаде црна дупка, таа продолжува да создава големо количество на зрачна енергија од упадот на ѕвезден материјал. Овој постојат изблик од енергија ѝ се спротивставува на гравитацијата, создавајќи рамнотежа слична на онаа што ги поддржува денешните ѕвезди.^[6] Квазиѕвездите веројатној имале краток животен век (околу 7 милиони години)^[7] за кое време јадрената црна дупка расте до големина од 1.000-10.000 Сончеви маси (2×10³³–2×10³⁴ кг).^[1][6] Овие средномасивни црни дупки се предложени како предци на денешните супермасивни црни дупки како онаа во средиштето на нашата галаксија.

Се смета дека квазиѕвездите имале површинска температура повисока од 10.000 K (9.700 °C).^[6] На оваа температура секоја квазиѕвезда би била сјајна колку една мала галаксија.^[1] Како што се лади со тек на време, надворешната обвивка на квазиѕвездата станува процирна, и понатаму се лади додека не ја достигне границата од 4.000 K (3.730 °C).^[6] Оваа ограничувачка температура значи смрт за квазиѕвездата бидејќи тогаш не може да постои хидростатичката рамнотежа.^[6] The object would then quickly dissipate, leaving behind средномасивната црна дупка.^[6]

• Насобирање (астрофизика)
• Насобирачки диск
• Блицар
• Торн-Житково тело
• Неутронска ѕвезда

• Квазиѕвезди: Црни дупки во јадрото на најголемите ѕвезди во вселената (англиски)
• Ѕвезда со црна дупка — Ѕвездата што не би требало да постои (видео), Курцгезагт (англиски)

п р у Црни дупки Видови Шварцшилд Вртежна Наелектризирана Виртуелна Големина Микро Екстремална Електронска Ѕвездена Средномасивна Супермасивна Квазар Активно галактичко јадро Блазар Голема квазарска група Создавање Ѕвезден развој Гравитациско собирање Неутронска ѕвезда Компактна ѕвезда Кваркова Егзотична Толман–Опенхајмер–Волкова граница Бело џуџе Супернова Хипернова Гама-изблик Особености Термодинамика Шварцшилдов полупречник Однос M–σ Хоризонт на случување Квазипериодични треперења Фотонска сфера Ергосфера Хокингово зрачење Пенроузов процес Бландфорд–Знајеков процес Бондиева акреција Шпагетификација Гравитациски леќи Модели Гравитациска сингуларност Пенроузово–Хокингови теореми за сингуларноста Првични црни дупки Граваѕвезда Темна ѕвезда Темноенергетска ѕвезда Црна ѕвезда Магнетосферен внатрешно колабирачки објект Рунтава топка Бела дупка Отскриена сингуларност Прстенеста сингуларност Имирзиев параметар Опнова парадигма Кугелблиц Црвоточина Квазиѕвезда Проблеми Ќелавосна теорема Информациски парадокс Космичка цензура Алтернативни модели Холографско начело Усогласеност на црна дупка Метрика Шварцшилд Кер Рајснер–Нордштром Кер–Њуман Списоци Црни дупки Најмасивни Квазари Поврзано Временски преглед на физиката на црни дупки Росиев рентгенски истражувач Хиперзбиен ѕвезден систем Сингуларен реактор Компактна ѕвезда