Фаусто Черчињани
| Фаусто Черчињани Fausto Cercignani | |
|---|---|
 Фаусто Черчињани (2011) – Суштината на мојот оптимизам е конструктивниот песимизам.[1] | |
| Роден/а | 21 март 1941 Каљари, Италија |
| Занимање | научник, есеист и поет |
| Националност | италијанска |
| Апсолвент на | Милански универзитет |
| Значајни дела | Шекспировото творештво и елизабетанскиот изговор |
| Значајни награди | Австриски крст на честа за наука и уметност од прва класа (Österreichisches Ehrenkreuz für Wissenschaft und Kunst I. Klasse) |
Фаусто Черчињани (италијански: Fausto Cercignani), (21 март 1941, Каљари) – италијански филолог, книжевен критичар, есеист и поет.
Активности
[уреди | уреди извор]Фаусто Черчињани предавал германска филологија и историја на англискиот јазик на разни италијански универзитети.[2] Во областа на англиските студии, познат е по своите истражувања на Вилијам Шекспир.[3] Негов главен труд на оваа тема е Шекспировите дела и елизабетанскиот изговор, Оксфорд, Универзити Прес (Кларедон Прес), 1981.[4]
Неговата книжевна критика се занимава со познати писатиели како што се: Георг Тракл, Георг Бихнер, Артур Шницлер, Јохан Волфганг фон Гете, Готхолд Ефрајм Лесинг, Рајнер Марија Рилке, Албан Берг, Е. Т. А. Хофман, Роберт Музил, Новалис, Јозеф Рот, Карл Краус, Франц Кафка, Томас Ман, Герхарт Хауптман, Фридрих Шилер и други. Во областана лингвистичките студии, ја проучувал германската група јазици од историска гледна точка, особено прагерманскиот, готскиот, англискиот и германскиот јазик.
Фаусто Черчињани е главен и одговорен уредник на интернационалната книжевна периодика „Studia austriaca” (e-ISSN 2385-2925 , p-ISSN 1593-2508 )[5] и „Studia theodisca” (e-ISSN 2385-2917 , p-ISSN 1593-2478 ).[6]
Поет
[уреди | уреди извор]Поезијата на Черчињани била објавена во седум книги и сега е собрана во книгата: Списи. Објавени и необјавени песни, Торино 2015.[7] Фаусто Черчињани исто така експериментирал со сопствен превод на своите песни.[8]
Одбрана библиографија
[уреди | уреди извор]Англиски студии
[уреди | уреди извор]- Shakespeare's Works and Elizabethan Pronunciation, Oxford, University Press (Clarendon Press), 1981.[9]
- English Rhymes and Pronunciation in the Mid-Seventeenth Century, in "English Studies", 56/6, 1975, 513-518.[10]
- The Development of */k/ and */sk/ in Old English, in "Journal of English and Germanic Philology", 82/3, 1983, 313-323.[11]
Германски студии
[уреди | уреди извор]- The Consonants of German: Synchrony and Diachrony , Milano, Cisalpino, 1979.[12]
- The Development of the Gothic Short/Lax Subsystem, in "Zeitschrift für vergleichende Sprachforschung", 93/2, 1979, 272-278.[13]
- Early «Umlaut» Phenomena in the Germanic Languages, in "Language", 56/1, 1980, 126-136.[14]
- Zum Hochdeutschen Konsonantismus. Phonologische Analyse und phonologischer Wandel, in "Beiträge zur Geschichte der deutschen Sprache und Literatur", 105/1, 1983, 1-13.[15]
- The Elaboration of the Gothic Alphabet and Orthography, in "Indogermanische Forschungen", 93, 1988, 168-185.[16]
- Saggi linguistici e filologici. Germanico, gotico, inglese e tedesco, Alessandria, 1992.[17]
Книжевна критика
[уреди | уреди извор]Книги
[уреди | уреди извор]- F. Cercignani - M. Giordano Lokrantz, In Danimarca e oltre. Per il centenario di Jens Peter Jacobsen, Milano, 1987.[18]
- F. Cercignani, Existenz und Heldentum bei Christa Wolf. «Der geteilte Himmel» und «Kassandra», Würzburg, Königshausen & Neumann, 1988.[19]
- F. Cercignani, Studia trakliana. Georg Trakl 1887-1987, Milano, 1989.[20]
- F. Cercignani, Studia büchneriana. Georg Büchner 1988, Milano, 1990.[21]
- F. Cercignani, Studia schnitzleriana, Alessandria, 1991.[22]
- F. Cercignani, Novalis, Milano, 2002.[23]
Есеи
[уреди | уреди извор]- Disperata speranza: la trama del «Niels Lyhne», in F. Cercignani - M. Giordano Lokrantz, In Danimarca e oltre. Per il centenario di Jens Peter Jacobsen, Milano, 1987, 95-128.[24]
- Dunkel, Grün und Paradies. Karl Krolows lyrische Anfänge in «Hochgelobtes gutes Leben», in "Germanisch-Romanische Monatsschrift", 36/1, 1986, 59-78.[25]
- Zwischen irdischem Nichts und machtlosem Himmel. Karl Krolows «Gedichte» 1948: Enttäuschung und Verwirrung, in "Literaturwissenschaftliches Jahrbuch", 27, 1986, 197-217.[26]
- E. T. A. Hoffmann, Italien und die romantische Auffassung der Musik, in S. M. Moraldo (ed.), Das Land der Sehnsucht. E. T. A. Hoffmann und Italien, Heidelberg, Winter, 2002, 191-201.[27]
Награда
[уреди | уреди извор]
Австриски крст на честа за наука и уметност, I класа, Милано, 1996.[28][29]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ motto, Curriculum vitae at University of Milan Архивирано на 29 мај 2020 г..
- ↑ „CV of Fausto Cercignani“. Архивирано од изворникот на 2020-05-29. Посетено на 2020-07-25.
- ↑ Shakespeare's Name
- ↑ Stanford Libraries.
- ↑ „ErihPlus“. Архивирано од изворникот на 2019-04-16. Посетено на 2020-07-25.
- ↑ „ErihPlus“. Архивирано од изворникот на 2019-04-16. Посетено на 2020-07-25.
- ↑ Sebina OpenLibrary.
- ↑ На пример, Examples of self-translation by F. Cercignani. Архивирано на 8 јуни 2020 г.
- ↑ Stanford Libraries.
- ↑ Taylor & Francis Online.
- ↑ JSTOR.
- ↑ University of Virginia Library.
- ↑ WorldCat.
- ↑ JSTOR.
- ↑ „De Gruyter“. Архивирано од изворникот на 2018-09-21. Посетено на 2020-07-25.
- ↑ „De Gruyter“. Архивирано од изворникот на 2019-08-16. Посетено на 2020-07-25.
- ↑ „Germanic Studies, UNIMI“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2020-05-29. Посетено на 2020-07-25.
- ↑ „Germanic Studies, UNIMI“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2020-05-29. Посетено на 2020-07-25.
- ↑ WorldCat.
- ↑ „Germanic Studies, UNIMI“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2020-05-29. Посетено на 2020-07-25.
- ↑ „Germanic Studies, UNIMI“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2020-05-29. Посетено на 2020-07-25.
- ↑ „Germanic Studies, UNIMI“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2020-05-29. Посетено на 2020-07-25.
- ↑ Studia theodisca.
- ↑ „Germanic Studies, UNIMI“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2020-05-29. Посетено на 2020-07-25.
- ↑ GRM 36 (1986).
- ↑ BDSL Online.
- ↑ WorldCat.
- ↑ [https://itemsandwords.files.wordpress.com/2018/10/fc_kreuz_farbe.jpg Österreichisches Ehrenkreuz für Wissenschaft und Kunst I. Klasse, Wien, 1996.]
- ↑ Liste der Träger des Österreichischen Ehrenzeichens und der Österreichischen Ehrenkreuze für Wissenschaft und Kunst - Ehrenkreuz für Wissenschaft und Kunst I. Klasse (seit 1955): Fausto Cercignani (1996)
Надворешни врски
[уреди | уреди извор] |
„Фаусто Черчињани“ на Ризницата ? |
- “Studia austriaca” и “Studia theodisca” Архивирано на 29 мај 2020 г.
- Академски животопис и публикације Архивирано на 29 мај 2020 г.
|
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
