Публиј Папиниј Стациј (латински: Publius Papinius Statius) - римски поет.

Стациј се родил во 40. година, во Неапол, каде се школувал, а умрел во 96. година.^[1]

Стациј бил талентиран поет и многу образован човек, поради што стекнал голем углед во Рим. Од него се сочувани два митолошки епа и зборник со пригодни песни:

• Епот „Тебаида“ (Thebais) се состои од 12 песни, а ја опејува борбата меѓу Етеокле и Полиник за власта над Теба. Ова дело, во кое се чувствува силно влијание на епот на Вергилиј „Енеида“, било многу читано во средниот век.
• Епот „Ахилеида“ (Achilleis) се состои од две книги и го опишува престојот на Ахил во Скира. Епот не е довршен поради смртта на Стациј, кој планирал во него да го опише целиот живот на Ахил.
• Збирката „Шуми“ (Silvae) се состои од пет книги со подолги и пократки пригодни песни, и тоа: за родендени, за венчавки, за разделби, за самовили итн.^[2]