Ријалто (мост)
| Ријалто Ponte di Rialto | |
|---|---|
 Ријалто | |
| Координати | 45°26′17″N 12°20′10″E / 45.4380° СГШ; 12.3360° ИГД |
| Носи | пешачки мост[1] |
| Преминува | Голем канал |
| Место | Венеција, Италија |
| Особености | |
| Вид | камен |
| Ширина | 8.90 метарs (29.2 ст) |
| Висина | 7.32 метарs (24.0 ст) (arch only) |
| Најдолг распон | 31.80 метарs (104.3 ст) |
| Историја | |
| Почнат | 1588 |
| Завршен | 1591 |
| Местоположба | |
 | |
Мостот Ријалто (италијански: Ponte di Rialto, венецијански: Ponte de Rialto) — најстариот од четирите мостови кои се наоѓаат на Големиот канал во Венеција, Италија. Изграден е помеѓу 1588 и 1591 година. Мостот е еден од важните симболи на Венеција.
Историја
[уреди | уреди извор]
Првиот сув премин на Големиот канал бил понтонски мост изграден во 1181 година од Николо Баратиери. Тој бил наречен Понте дела Монета[2].
Развојот и важноста на пазарот Ријалто на источната страна го зголемил сообраќајот на мостот, кој бил заменет во 1255 година со дрвен мост. Оваа структура имала две наклонети рампи со подвижен централен дел и кој можел да се подигне за да се овозможи поминување на високи бродови. Врската со пазарот на крајот довело до промена на името на мостот. Во текот на првата половина на 15 век, по должината на страните на мостот биле изградени два реда продавници. Ов донело приход во државната каса, што помогнало да се одржи мостот.
Одржувањето било од витално значење за дрвениот мост. Тој бил делумно изгорен во револтот предводен од Бајмонте Типоло во 1310 година. Во 1444 година, мостот се срушил поради тежината на толпата што ја гледала парадата на чамците и повторно се срушил и во 1524 година.
Идејата за обнова на мостот но овој пат со употреба на камен најпрво била предложена во 1503 година. Неколку проекти биле разгледани во наредните децении. Во 1551 година, властите побарале предлози за обновување на мостот Ријалто. Плановите биле понудени од познати архитекти, како што се Јакопо Сансовино, Андреја Паладио и Џакомо Бароци да Вињола, но сите предложиле класичен пристап со неколку сводови, што било оценето како несоодветно за ситуацијата. Микеланџело, исто така, се сметал за дизајнер на мостот.
Овој камен мост, единствен распоред дизајниран од Антонио да Понте, конечно бил завршен во 1591 година. Сличен бил на дрвениот мост што претходно постоел. Две наклонети рампи доведуваат до централен трем. На двете страни од тремот, покриените рампи носат редови на продавници.
Денес мостот е една од врвните туристички атракции во Венеција[3].
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Fulton, Charles Carroll (1874). Europe Viewed Through American Spectacles (Google Books). Philadelphia: J.P. Lippincott & Co. стр. 242. Посетено на 5 September 2008.
There being no vehicles or horses in Venice, it is simply for pedestrians.
- ↑ Molmenti, Pompeo; Horatio Forbes Brown (13 October 1906). Venice: Its Individual Growth from the Earliest Beginnings to the Fall of the Republic (Google Books). Chicago: A.C. McClurg & Co. стр. 29. Посетено на 5 September 2008.
- ↑ Povoledo, Elisabetta (30 March 2017). „3 Are Held on Suspicion of Plot to Attack Rialto Bridge in Venice“. The New York Times]]. Посетено на 31 March 2017.
The Italian police announced on Thursday that they had dismantled a suspected jihadist cell whose members had discussed blowing up the Rialto Bridge, one of the top tourist attractions in Venice
Не се допушта закосување или задебелување во:|publisher=(help)
Надворешни врски
[уреди | уреди извор] |
„Ријалто (мост)“ на Ризницата ? |
- Rialto Bridge — Structurae (англиски)
- Satellite image from Google Maps
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
