Константин Држилович
| Константин Држилов | ||
| ||
| Роден | ? Држилово, Берско, Егејска Македонија, денес  Грција
| |
|---|---|---|
| Починал | 1890 Солун, денес Грција | |
| Занимање | револуционер и книжевник | |
Константин Динков Држилов(ич) – Динката (?, Држилово, Негушко, Егејска Македонија - 1890, Солун) — македонски револуционер, преродбеник, општественик, печатар и книжевник. Учествувал во Негушкото востание, а потоа војувал против Турците во Грција. По преселувањето во Солун се занимавал со трговија и печатарство, а активно се вклучува во антипатријаршиската борба за своја црква, јазик и училишта и во конституирањето на Солунската црковно-училишна општина.
Животопис
[уреди | уреди извор]Константин Држилов е роден во село Држилово, во богато семејство. Учел во грчкото училиште во Мелник.[1] Во 1822 година, потикнато од грчкото востание, заедно со помалиот брат Киријак Држилович зел учество во Негушкото востание. По задушувањето на востанието, при кое било опожарено родното место, заедно со братот и дел од македонските востаници се повлекол на југ, каде се придружиле на грчките востаници. Војувале против Османлиите сè до 1829 година, а по освојувањето на независноста на Грција, Константин и Кирјак живееле во Атина до средината на XIX век.
Околу 1850 година, двајцата браќа се преселиле во Солун, а Константин се занимавал со трговија. Тој му помагал на брат му Кирјак да отвори печатница,[2] каква што немало од затворањето на печатницата на Теодосиј Синаитски.[3]
По многу пречки од страна на грчките црковни власти Киријак и Константин Држилови добиваат дозвола да отворат грчка печатница, во која ќе се печатат грчки, но и книги на македонски јазик со грчки букви.[2][4] Во 1851 година, печатницата на браќата Држилови со грчки букви и со македонски јазик ги печати во Солун „Канонаме за селата битолски“, а во 1852 година „Неделно евангелие“ (Кониковско евангелие) од Павел Божигропски (Солон, Стампа Кирјакова Дарзилен, 1852).[4][5] Евангелието подготвено од Божигропски од село Кониково, пишувано на воденско наречје[3] денес е особено важно за изучување на македонскиот јазик.[5]
Со печатницата на Држилови работи и книжарница преку која тие распространуваат грчки, руски, бугарски и српски книги и весници. Иако, во печатница биле публикувани грчки учебници, тоа не е доволно за грчките црковни власти.[5] Тој бил ангажиран во растурање на цариградскиот весник „Македонија“.[2]
Константин Држилович активно се вклучил во антипатријаршиската борба и бил еден од најистакнатите борци за црковна независност, формирање на училишта и употребата на мајчиниот јазик. Активно учествувал во борбата за конститурање на Солунската црковно - училишна општина. Согледувајќи дека во борбата за управување со црковно-училишните општини сè повеќе го губел влијанието кај славјанското население, грчките првенци и свештество прават големи напори за да се затвори печатницата на Држилови во Солун.
Константин и неговиот брат Киријак одржувале врски со македонските преродбеници и руските конзули. Константин соработувал со Стефан Верковиќ и Георги Раковски. Пишувал за весникот на Георги Раковски „Дунавски лебед“, кој се печател во Белград од 1 септември 1860 до 24 декември 1861 година.
Во 1865 година Константин Држилов станал претседател на Солунската црковно-училишна општина.[2]
Константи Држилов Динката е татко на Георги Динков и Славка Динкова, кои го продолжуваат делото на својот татко и стрико.[2]
Констатин Држилов починал во Солун во 1890 година.[6][7][8]
Родословие
[уреди | уреди извор]| Динка | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Киријак Држилович (? — 1877) | Константин Држилович (? — 1890) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Ѓорѓи Динков (1839 — 1876) | Славка Динкова (1848 — 1869) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Димитриос Динкас (1876 — 1874) | |||||||||||||||||||||||||||||||
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Васил Кънчов. „Избрани произведения“, Том I, София, 1970, стр.141.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 д-р Стојан Киселиновски и др. (2000). Македонски историски речник. Скопје: ИНИ. стр. 167–168. ISBN 9989-624-46-1. Недостасува
|author1=(help) - ↑ 3,0 3,1 Андоновски, Христо (2017). Вистината за Егејска Македонија (PDF). Торонто, Канада: Risto Stefov Publications. стр. 11.
- ↑ 4,0 4,1 Личности од Македонија. Скопје: МИ-АН. 2002. стр. 99. ISBN 9989-613-28-1. На
|first=му недостасува|last=(help) - ↑ 5,0 5,1 5,2 Ристовски, Блаже (2009). Македонска енциклопедија. Скопје: МАНУ. стр. 494. ISBN 978-608-203-023-4. OCLC 499142958.CS1-одржување: датум и година (link)
- ↑ Българската възрожденска интелигенция (енциклопедия), ДИ „Д-р Петър Берон“, София, 1988, стр.231.
- ↑ Парижков, Петър. Фамилията Държилович. „Възрожденски книжари“. София, Наука и изкуство, 1980, стр. 229-231
- ↑ Снегаров, Иван. „Солун в българската духовна култура: исторически очерк и документи“. София, Придворна печатница, 1937, с. 30-32, 40 (бел. 40)
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
