Институт за хемија (Природно-математички факултет - Скопје)
.jpg) Зградата на Институтот за хемија | |
| Надредена организација | Природно-математички факултет |
|---|---|
| Воспоставен | 1958 (како Хемиски институт) |
| Шеф на институт | Наташа Ристовска |
| Подредени организации | Завод за неорганска хемија Завод за органска хемија и биохемија Завод за аналитичка хемија Завод за физичка хемија |
| Поранешно име | Хемиски институт, Хемиски факултет |
| Адреса | ул. Архимедова бр. 5 |
| Местоположба | Гази Баба, Општина Гази Баба , , |
| Координати | 42°00′04.4″N 21°27′12.6″E / 42.001222° СГШ; 21.453500° ИГД |
| Мрежно место | https://ih.pmf.ukim.edu.mk/ |
| Зграда на Институтот за хемија | |
|---|---|
 | |
| Општи податоци | |
| Темелот удрен | 9 јуни 1962 |
| Отворена | 10 октомври 1968 |
| Проектирање и изградба | |
| Архитект | Александар Драгомановиќ Доротеја Ложник |
| Архит. биро | Проектантска куќа „Хидротека“, Белград |
| Главен изведувач | „Граѓевинар“, Ниш |
Институтот за хемија ― институт по хемија и еден од составните единици на Природно-математичкиот факултет во Скопје.
Историја
[уреди | уреди извор]Катедрата по хемија започнала со работа во 1946 г., заедно со другите студиски групи на Филозофскиот факултет - прва на кој наставата почна да се изведува на македонски јазик. При првиот упис на студии по хемија се запишувале 56 студенти. Почетокот на работата на новоформираната студиска група, меѓутоа, одела со големи потешкотии.[1]
Како Хемиски институт
[уреди | уреди извор]Со издвојувањето,во 1958 година на Природно-математичкиот оддел од составот на Филозофскиот факултет и со создавањето на Природно-математичкиот факултет, Катедрата по хемија прераснала во Хемиски институт. Во Институтот тогаш биле створени три заводи: за неорганска и аналитичка, за органска и за физичка хемија.[1]
Хемиски факултет
[уреди | уреди извор]Во периодот од 1976 до 1985 година, со реформите кои во тој период се случувале Хемискиот институт прераснал во Хемиски факултет.[1]
Институт за хемија
[уреди | уреди извор]Во периодот од 1985 до денес, Институтот за хемија претставува дел од Природно-математичкиот факултет во Скопје.[1]
Во периодот од конституирањето на Институтот за хемија, должноста шеф на Институтот ја вршеле:[1]
Иван Петров (1985-1987), Глигор Јовановски (1987-1989), Благоја Топузовски 91989-1991), Богдан Богданов (1991-1995), Трајче Стафилов (1995-1999), Киро Стојаноски (1999-2001), Орхидеја Групче (2001-2005), Емил Поповски (2005-2007), Слоботка Алексовска (2007-2009), Љупчо Пејов (2009-2013), Марина Стефова (2013-2020), Слоботка Алексовска (2020), Владимир Ивановски (2020-2021), Наташа Ристовска (2021-)
Внатрешна организација на Институтот
[уреди | уреди извор]Институтот за хемија се состои од четири заводи: Завод за неорганска хемија, Завод за аналитичка хемија, Завод за физичка хемија, како и Завод за органкса хемија и биохемија.[1]
Подолу е дадена список на вработените наставници и соработници на Институтот поделени по заводи:
| Завод за неорганска хемија | Завод за аналитичка хемија | Завод за физичка хемија | Завод за органска хемија и биохемија |
|---|---|---|---|
|
|
|
|
Научноистражувачка дејност на Институтот за хемија
[уреди | уреди извор]Институтот за хемија е една од најплодните научни установи во Република Македонија. Според податоците од Министерството за образование и наука, бројот на објавените трудови од наставно-научните работници на Институтот во списанија со фактор на влијание изнесува околу една третина од вкупниот број трудови објавени во вакви списанија од страна на сите истражувачи од Република Македонија.[2]
Треба да се напомене дека во периодот на изминативе 60 години вработените на Институтот за хемија објавиле вкупно 1464 научни труда. Од нив, 929 труда (65 %) се отпечатени во списанија издавани надвор од Македонија. Од овие, пак, 823 се печатени во научни списанија, а 106 во зборници на трудови од меѓународни научни собири. Преостанатите 535 библиографски единици (35 %) ги сочинуваат 435 труда објавени во научни списанија во Македонија и 100 труда во зборници на трудови од научни манифестации одржани во Македонија. Посебно заслужува да се одбележи фактот дека, според Science Citation Index, 617 труда (42 %) се објавени во списанија со фактор на влијание.
Разно
[уреди | уреди извор]
На 23 мај 2023 година, Институтот и Сојузот на хемичарите и технолозите на Македонија организирале предавање на кое зборувал нобеловецот за хемија од 2011 година, Дан Шехтман. Тој го посетил Институтот за хемија, и направил го предавањето насловено „Демографија, технолошко претприемништво и иднината на Македонија“ во тамошниот амфитеатар.[3]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 „Историјат“. Институт за хемија. 20 март 2022. Архивирано од изворникот на
|archive-url=requires|archive-date=(help). Посетено на 22 март 2022. - ↑ Г. Јовановски (уредник), Природно-математички факултет, (1946-2006), Природно-математички факултет, Скопје, 2006, 221
- ↑ Дан Шехтман. (23 мај 2023) (in en). Technological Entrepreneurship - Key to World Prosperity and Peace. Скопје: Институт за хемија. https://www.youtube.com/watch?v=b5KzJTOwl14.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор] |
„Институт за хемија (Природно-математички факултет - Скопје)“ на Ризницата ? |
| ||||||||
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
