Изборно Кнежевство Трир
Изборно Кнежевство Трир | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 898–1801 | |||||||||
 Flag
 Coat of arms
| |||||||||
 Изборно Кнежевство Трир во 1720 година | |||||||||
| Статус | Изборно кнежевство на Свето Римско Царство | ||||||||
| Главен град | Трир, Еренбрајтштајн | ||||||||
| Говорени јазици | Мозелфранконски германски, француски, Латински, Луксембуршки | ||||||||
| Вероисповед | Римокатоличка црква | ||||||||
| Уредување | Епископско Кнежевство | ||||||||
| Кнез избирач од Хесен | |||||||||
• 1768–1803 | Клеменс Венцеслав од Саксонија | ||||||||
| Историја | |||||||||
• Доделена автономија | 772 | ||||||||
• Царска непосредност | 898 | ||||||||
• Подигнат во изборно кнежевство | помеѓу 1189 и 1212 година | ||||||||
• Градски права | 1212 | ||||||||
• Се приклучило на Изборниот Рајнски круг | 1512 | ||||||||
• Договорот од Луневил | 9 февруари 1801 | ||||||||
• Реконституиран како Големо Војводство Долна Рајна во рамките на Кралството Прусија | 9 јуни 1815 | ||||||||
| |||||||||
Изборно Кнежевство Трир (германски: Kurfürstentum Trier or Kurtrier) — германско црковно кнежевство на Светото Римско Царство кое постоело од крајот на 9-ти до почетокот на 19-ти век. Се состоело од поседите на принцот-архиепископ од Трир (Erzbistum Trier), кој исто така бил изборен кнез на Царството, заедно со изборниот кнез на Келн и изборниот кнез на Мајнц, меѓу кои вториот се рангирал на прво место.
Главен град на кнежевството бил Трир, а главна резиденција на електорот бил Кобленц од 16 век натаму. Изборното тело било секуларизирано во текот на германското посредување од 1803 година.
Изборно Кнежевство Трир, во својство на надбискуп, управувал и со архиепископијата во Трир, чија територија не одговарала на електоратот.
Историја
[уреди | уреди извор]Среден век
[уреди | уреди извор]
Трир, како важен главен град на римската провинција Аугуста Треверорум, бил седиште на епископ уште од римско време. Бил подигнат на архиепископски статус за време на владеењето на Карло Велики, чиј тестамент ги споменува епископиите на Мец, Тул и Верден како нејзините суфрагани.
Епископите од Трир веќе биле практично независни територијални магнати за време на династијата Меровинзи. Во 772 година Карло Велики му дал целосен имунитет на епископот Виомад од јурисдикцијата на владејачкиот гроф за сите цркви и манастири, како и за селата и замоците кои припаѓале на црквата Свети Петар во Трир. Во 816 година Лудвиг Побожниот му ги потврдил на архиепископот Хето привилегиите на заштита и имунитет дадени од неговиот татко.
При поделбата на Каролиншкото Царство во Верден во 843 година, Трир му бил даден на Лотар; при поделбата на Лотарингија во Мерсен во 870 година, таа станала дел од источнофранкското кралство, кое се развило во Кралство Германија.
Во 898 година, архиепископот Радбод добил целосен имунитет од сите даноци за целата епископска територија, доделен од Цвентиболд, кој бил природен син на императорот Арнулф од Корушка и кој владеел накратко како крал на Лотарингија. Тој бил под голем притисок од неговите независни благородници и очајно му требало моќен сојузник. Подарокот ја зацементирала позицијата на архиепископите како територијални господари сами по себе. По убиството на Цвентиболд во 900 година, управителите на детето-крал Луј му се додворувале на Радбод од своја страна, давајќи му го округот и градот Трир целосно, дозвола да наметне царини и право на ковачница (исто толку симбол на независна власт како економска алатка). Од дворот на Карло Простиот, тој го добил конечното право на избор на епископ од Трир според поглавјето, без царско мешање.
| ||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
.svg)
.svg){kind=small}
|
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
