Злешево
| Злешево | |
  Злешево Местоположба на Злешево во Македонија
Злешево на карта
| |
| Координати 41°21′15″N 22°34′26″E / 41.35417° СГШ; 22.57389° ИГД | |
| Општина | Струмица |
| Население | 0 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Шифра на КО | 27031 |
| Надм. вис. | 480 мнв м |
|
Злешево на општинската карта  Атарот на Злешево во рамките на општината | |
 Злешево на Ризницата
| |
Злешево — напуштено село во Општина Струмица, во околината на градот Струмица.
Географија и местоположба
[уреди | уреди извор]Злешево се наоѓа во југоисточниот дел на Република Македонија. Од најблискиот град Струмица е оддалечен 16 километри.
Надморската височина во селото е 480 метри.
Селото се граничи со Костурино, Чепели, Раброво, Валандово, Пирава.
Историја
[уреди | уреди извор]Селото е споменето во делото на Јован и Константин Драгаш во 1374 година според кое Константин го одзел селото од властта на Дабижив и го подарил на манастирот Свети Пантелејмон на Атос.[2]
Во османлиско време се споменува во 1621 година под името Излешева со 13 домаќинства. Во текот на XIX век селото било населено со турско население како дел од Струмичката каза.[3]
Во XIX век селото било дел од Струмичката каза на Отоманското Царство.
Стопанство
[уреди | уреди извор]Население
[уреди | уреди извор]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Злешево живееле 185 жители, сите Турци.[4]
Според Димитар Гаџанов во 1916 година во Злешово живееле 360 жители, Турци и Македонци.[5]
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 300 Турци.[6]
Селото е иселено по 1961 година, кога броело 547 жители, сите Турци.[7]
Според последниот попис од 2021 година, во селото немало жители.
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 185 | — | 454 | 547 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[8]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[9]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[10]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]
Културни и природни знаменитости
[уреди | уреди извор]Иселеништво
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ Матанов, Хр. Княжеството на Драгаши, София, 1997, с. 114-5, бел. 41
- ↑ Турски извори за българската история, т. VII, София 1986, с. 288
- ↑ Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр.160.
- ↑ Гаджанов, Димитър Г. Мюсюлманското население в Новоосвободените земи, во: Научна експедиция в Македония и Поморавието 1916, Военноиздателски комплекс „Св. Георги Победоносец“, Университетско издателство „Св. Климент Охридски“, София, 1993, стр. 244.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година). База на податоци МАКСтат Архивирано на 10 декември 2021 г.. Државен завод за статистика.
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
== Надворешни врски ==
| ||||||||||||||||
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
