Европска Унија
Оваа статија е дел од серијалот за политиката на Европска Унија
Земји-членки (27) Австрија Белгија Бугарија Хрватска Кипар Чешка Данска Естонија Финска Франција Германија Грција Унгарија Ирска Италија Латвија Литванија Луксембург Малта Холандија Полска Португалија Романија Словачка Словенија Шпанија Шведска Земји кандидати Албанија Босна и Херцеговина Црна Гора Македонија Србија Турција Special member state territories Односи Франција–Германија EU 3 Withdrawal from the European Union Former member states (1) United Kingdom (1973-2020) (including Gibraltar)
Договори Treaty of Paris (1951) Римски договори (1957) Euratom Treaty (1957) Merger Treaty (1965) Single European Act (1986) Maastricht Treaty (1992) Treaty of Amsterdam (1997) Договор од Ница (2001) Лисабонски договор (2007) Article 7 Article 50 Opt-outs Treaties of accession 1972, 1979, 1985, 1994, 2003, 2005, 2011 Treaties of succession 1984, 2020 Other treaties Schengen Agreement (1985) European Economic Area Agreement (1992) Abandoned treaties and agreements European Constitution (2004) UK membership renegotiation (2015–2016)
Executive Претседател на Европскиот совет
Legislature Legislative procedure Council of the EU Presidency Португалија (January - June 2021) Configurations General Foreign Economic Eurogroup Justice and Home Voting Secretariat Secretary-General: Jeppe Tranholm-Mikkelsen Directorates-general COREPER Европски парламент (Members) President: Sassoli (S&D) Largest groups EPP (Manfred Weber) S&D (Iratxe García) Member of the European Parliament 9th session (2019–2024) Bureau Vice Presidents Quaestor Conference National parliaments
Судство Court of Justice of the EU Court of Justice Members Rulings General Court
Auditory European Court of Auditors Budget Anti-Fraud Office
Euratom Euratom members Австрија Белгија Бугарија Хрватска Кипар Чешка Данска Естонија Финска Франција Германија Грција Унгарија Ирска Италија Латвија Литванија Луксембург Малта Холандија Полска Португалија Романија Словачка Словенија Шпанија Шведска Associated states Швајцарија Обединето Кралство Nuclear power in the European Union
Евро Eurozone members Австрија Белгија Кипар Естонија Финска Франција Германија Грција Ирска Италија Латвија Литванија Луксембург Малта Холандија Португалија Словачка Словенија Шпанија Eurogroup President Mário Centeno European Central Bank President Lagarde ESCB EMU European Banking union CMU Euro banknotes Euro coins Economic and Monetary Union
Шенген-зона Австрија Белгија Чешка Данска Естонија Финска Франција Германија Грција Унгарија Италија Латвија Литванија Луксембург Малта Холандија Полска Португалија Словачка Словенија Шпанија Шведска Non-EU members Исланд Лихтенштајн Норвешка Швајцарија Prüm Convention Schengen Information System Visa Information System Visa policy of the Schengen Area Non-Schengen Area states Бугарија Хрватска Кипар Ирска Романија
Европска Економска Област ЕЕА членки Австрија Белгија Бугарија Кипар Чешка Данска Естонија Финска Франција Германија Грција Унгарија Ирска Италија Латвија Литванија Луксембург Малта Холандија Полска Португалија Романија Словачка Словенија Шпанија Шведска Non-EU members Исланд Лихтенштајн Норвешка EEA Joint Committee EEA National Identity cards Microstates and the European Union
Other bodies Agencies Investment Bank CoR EESC Ombudsman Former European bodies European Communities (1958–1993) European Coal and Steel Community European Economic Community
Elections 1979, 1984, 1989, 1994 1999, 2004, 2009, 2014 2019 (last election) European political parties Constituencies Elections in EU member states Австрија Белгија Бугарија Хрватска Кипар Чешка Данска Естонија Финска Франција Германија Грција Унгарија Ирска Италија Латвија Литванија Луксембург Малта Холандија Полска Португалија Романија Словачка Словенија Шпанија Шведска Referendums relating to the EU
Law Acquis Primacy Subsidiarity Regulation Directive Decision Fundamental Rights
Policies and issues Budget Customs Union Free Trade Agreements European Single Market Area of FS&J Policies Agricultural Energy Fisheries Regional Citizenship Passports of the European Union Identity Pro-Europeanism Euroscepticism Integration Supranationalism Federalism United States of Europe Enhanced co-op
Other Other currencies in use Бугаријаn lev Хрватскаn kuna Czech koruna Danish krone Hungarian forint Polish złoty Романијаn leu Swedish krona ERM II Enlargement of the eurozone Бугарија and the euro Хрватска and the euro Чешка and the euro Данска and the euro Унгарија and the euro Полска and the euro Шведска and the euro Романија and the euro Common Travel Area (Ирска) Multi-speed Europe
Foreign relations High Representative Josep Borrell Ext. Action Service Foreign Policy Defence Policy Foreign relations of EU member states Австрија Белгија Бугарија Хрватска Кипар Чешка Данска Естонија Финска Франција Германија Грција Унгарија Ирска Италија Латвија Литванија Луксембург Малта Холандија Полска Португалија Романија Словачка Словенија Шпанија Шведска Turkey–European Union relations Iceland–European Union relations Norway–European Union relations Switzerland–European Union relations United States–European Union relations China–European Union relations United Kingdom–European Union relations (History) Post-Brexit United Kingdom relations with the European Union Брегзит Microstates and the European Union European Union and the United Nations European Union Association Agreement G7 G20
Портал: „Европска Унија“ Други земји Атлас Портал: „Политика“
п р у

Европскиот омбудсман (или понекаде само Евроомбудсман) е омбудсман на Европската Унија. Телото било формирано со Мастришкиот договор.

Европскиот Парламент назначува омбудсман кој е овластен да ги прима жалбите од било кој граѓанин на Европската Унија или било кое физичко или правно лице кое престојува или има регистрирано канцеларија во земјите членки, а кои се однесуваат на повреди на човековите права предизвикани од активности на институции на Европската Унија или тела со исклучок на Европскиот суд на правдата како и Судот од прва инстанца кога дејствуваат во нивната судска улога.

Во согласност со неговите овластувања Омбудсманот ќе поведе постапка по оние случаи кои ги смета за основани, по сопствена иницијатива или врз основа на жалба поднесена до него директно или преку член на Европскиот Парламент, освен ако фактите укажуваат или се предмет на завршена судска постапка или судска постапка која е во тек. Кога Омбудсманот ќе востанови случај на лоша администрација, односно повреда на право, се обраќа до засегнатата институција и истата има период од три месеци во кои треба да го информира Омбудсманот за нејзините ставови по тоа прашање. Потоа Омбудсманот доставува извештај до Европскиот Парламент и до засегнатата институција.

Лицето кое ја приложува жалбата ќе биде информирано за резултатот од истрагата. Омбудсманот поднесува годишен извештај до Европскиот Парламент за резултатите од неговите истраги.

Омбудсманот ќе биде назначен по секој избор на Европскиот Парламент за времетраење на неговиот мандат. Омбудсманот има право на реизбор. Омбудсманот може да биде разрешен од страна на Судот на правдата по барање на Европскиот Парламент доколку повеќе не ги исполнува условите потребни за извршување на неговите обврски или доколку е виновен за лошо постапување. Омбудсманот е потполно независен во извршување на своите надлежности. Во извршувањето на своите надлежности тој ниту ќе бара ниту ќе прима инструкции од било кој. Омбудсманот во текот на својот мандат не смее да врши други дејности, без разлика профитни или непрофитни.

• Прв Омбудсман (1995-2003) е Јакоб Содерман од Финска.
• Моментален Омбудсман од 2003 е Никофорос Диамандурос од Грција.

• ombudsman.europa.eu (официјално мрежно место)
• Европски Омбудсман Архивирано на 17 јули 2011 г. - европски навигатор