Денариј (латински збор за „денар“) е сребрена монета која првпат влегла во оптек околу 211 г. пр.н.е. Името потекнува од лат. deni (‘по десет’) што ја означувала неговата првобитна вредност од 10 асови (на монетата означено со X). Фракција на денарот бил сребрениот квинар со вредност од половина денар. Во почетокот на I век пр.н.е. просечната тежина на денарот изнесувала 3,99 гр, а на крајот од I век таа била намалена на 3,41 гр. Покрај падот на тежината, денарите почнале да губат и во чистота на металот, па од 98% чисто сребро колку што содржеле во моментот на нивното воведување, во III век н.е. таа била намалена на околу 50%. Во републиканскиот период, монетите биле ковани во името на монетните магистрати. На аверсот најчесто е претставена божицата Рома, а на реверсот претстави од римската митологија, легендарна историја и претстави кои се однесуваат на политички и воени настани.