Германци (германски: Deutsche) се етничка група што дели иста германска култура, односно чии припадници го зборуваат германскиот како мајчин јазик и имаат германско потекло. Германци исто така се викаат и носителите на германско државјанство.

Најголемиот број Германци живеат во Германија (59,3 милиони^[1]). Од вкупно 100 милиони говорници на германскиот јазик во светот, околу 75 милиони се сметаат за Германци. Постојат и други 70 милиони луѓе со германско потекло (главно во САД, Бразил, Аргентина, Казахстан и Канада) чиј мајчин јазик не е германски, но кои сепак се сметаат за етнички Германци, со што вкупниот број на Германци во светот е помеѓу 75 и 160 милиони, во зависност од критериумот (германски како мајчин, целосно германско потекло или делумно германско потекло). Во САД, 15,2% од државјаните се декларираат како германски Американци, според пописот од 2000 година, што е повеќе од сите други етнички групи.

• „Германските девојки“ (Deutscher Girls) — песна на британската панк-рок група „Адам енд д антс“ (Adam & The Ants) од 1982 година.^[2]

Според Гете, Германците се „чуден свет“, зашто тие „си го отежнуваат животот со длабоки мисли и идеи, кои ги бараат сите и секаде ги применуваат“.^[3] Понатаму, според него, „Германците не можат да се ослободат од малограѓанштината“.^[4] Во своето дело „Ecce homo“, германскиот филозоф Фридрих Ниче вели дека „без сомнение, Германците се идеалисти“,^[5] но зборува и за „нивното невоспитување in historicis“,^[6] тврдејќи дека тие ги имаат на душа „сите големи културно злосторства во текот на четири столетија“, а сето тоа предизвикано од нивниот „кукавичлук пред реалноста“.^[7] Воопшто, Ниче се сметал себеси за „презирач на Германците par excellence“,^[8] велејќи: „Германците за мене се невозможни“.^[9] Во романот „Подемот и падот на Паркинсоновата болест“, српскиот писател Светислав Басара вели дека организираноста, педантеријата и дисциплината на Германците претставуваат истовремено нивна предност и проклетство.^[10] Во романот „Старите мајстори. Комедија“, австрискиот писател Томас Бернхард пишува дека наклонетоста кон извештаченоста е едно од најистакнатите својства на Германците.^[11] Рускиот писател Иван Гончаров во својот роман „Обломов“ пишува за “грубоста, самостојноста и надуеноста со која германската маса насекаде ги истакнува своите права стекнати во текот на илјада години“ при што во германскиот карактер нема „никаква благост, деликатност, скроност“, а Германците „се држат цврсто и не отстапуваат од она што им е всадено“ и по секоја цена се придржуваат кон правилата.^[12]