Ernest Werling
Gebuer	15. Mee 1851 Lëtzebuerg
Gestuerwen	22. Abrëll 1916 Köln
Nationalitéit	Lëtzebuerg
Aktivitéit	Moler, Banquier
Member vun	Cercle artistique de Luxembourg

Den Ernest Werling, gebuer de 15. Mee 1851 zu Lëtzebuerg, gestuerwen den 22. Abrëll 1916 zu Köln, war e lëtzebuergesche Banquier a Moler.

Den Ernest Werling war e Jong vum Peter Joseph Heinrich Werling an der Gertrud Hartmann.^[1] Säi Papp war en däitsche Banquier, dee sech zu Lëtzebuerg etabléiert hat. No deem sengem Doud, 1863, huet e Schwoer d'Direktioun vun der Bank iwwerholl, bis den Ernest volljäreg war. 1873 gouf de Werling duerch Naturalisatioun Lëtzebuerger. 1881 huet hie mam August Lambert d'Banque Werling, Lambert et Cie gegrënnt.^[2]

De Werling war en Autodidakt als Kënschtler, hie war Member vum Cercle Artistique de Luxembourg. Hien huet virun allem Aquarelle gemoolt, gouf awer méi bekannt duerch seng Fiederzeechnungen, ë. a. vun historesche Rekonstruktioune vun ënner anerem der Stad Lëtzebuerg, der Buerg Veianen an dem Fort Thüngen.^[3]

Wierker vun him ginn haut am Nationalmusée fir Archeologie, Geschicht a Konscht versuergt.^[4]

Den Ernest Werling war a medezinescher Behandlung zu Köln, wou en 1916 am Alter vu 64 Joer gestuerwen ass.^[2]

• 1867 Ensemble du fort Thüngen et des fortifications adjacentes, Fiederzeechnung.
• 1887 Luxembourg, en 1683, Fiederzeechnung.
• 1889 Aquarelle et dessin à la plume de l'ancien corps de garde qui se trouvait derrière la maison de M. E. Werling.
• 1890 Luxembourg au XIe siècle. Reconstruction. Essai de restitution du château de Sigefroy, avec la première enceinte de la ville (963-1050),^[5]
• Aquarelle du palais et des jardins du château de Mansfeld.

• D'Banque Werling, Lambert et Cie op www.industrie.lu (fir d'lescht gekuckt de 27. Abrëll 2023)

• D'Villa Werling
• Lëscht vu lëtzebuergesche Konschtschafenden

1. ↑ Etat-civil vun der Stad Lëtzebuerg; Gebuerten 1851, Akt Nr. 219.
2. ↑ ^{2,0 2,1} "Banque Werling, Lambert et Cie", industrie.lu: d'Industriegeschicht vu Lëtzebuerg.
3. ↑ Constant de Muyser (1896) Cartographie Luxembourgeose. Luxemburg: V. Buck.
4. ↑ Lambert Herr (2001) Signatures, portraits et auto-portraits : artistes plasticiens au Luxembourg. Luxemburg: Éditions Saint-Paul. ISBN 2-87963-382-6, S.370.
5. ↑ in: Jean-Pierre Biermann (1890): Abrégé historique de la ville et forteresse de Luxembourg. Luxemburg: Jos. Beffort.; kuckt och: Pit Péporté (2011) Constructing the Middle Ages : Historiography, Collective Memory and Nation-Building in Luxembourg. Leiden: Koninklijke Brill NV. ISBN 978-90-04-21067-7 S.38-40, 44, 47, 58-59.