COS-B
Den COS-B war e wëssenschaftleche Satellit vun der European Space Agency fir d'kosmesch Gammastralung ze studéieren.
Den COS-B gouf den 9. August 1975 mat enger Delta-Rakéit vun der NASA vun der Vandenberg-Base an eng staark exzentresch Äerdëmlafbunn mat 37 Stonnen Ëmlafzäit bruecht, a war bis de 25. Abrëll 1982 a Betrib. D'Haaptinstrument war e grousse richtungsopléisenden Detekter (Fonkekummer) fir Gammastralung tëscht ronn 30 MeV a 5 GeV Energie, zousätzlech war en Detekter fir Röntgestralung dobäi. Den COS-B war e Projet vun der ESA mat Bäiträg vun europäesche Fuerschungsinstituter.
Aus den Observatioune vum COS-B entstoung déi éischt Kaart vun der Gammastralung vun eiser Mëllechstrooss, den 2CG-Katalog mat 25 kosmesche Gammaquellen, an Ënnersich vun eenzelen Objeten, wéi vu Pulsaren an der éischter extragalaktescher Gammaquell 3C273.
Um Spaweck
[änneren | Quelltext änneren]- (en) COS-B-Säit bei ESTEC
| ESA Satellitten a Raumsonden | ||
|
COS-B (1975) • GEOS 1 a GEOS 2 (1977, 1978) • Meteosat (1977–1997) • IUE (1978) • EXOSAT (1983) • Giotto (1985) • Olympus (1989) • Hipparcos (1989) • Hubble (1990) • Ulysses (1990) • ERS 1 an ERS 2 (1991, 1995) • EURECA (1992) • ISO (1995) • SOHO (1995) • Huygens (1997) • XMM-Newton (1999) • Cluster (2000) • Artemis (2001) • Proba (2001) • Envisat (2002) • MSG 1 an MSG 2 (2002, 2005) • Integral (2002) • Mars Express (2003) • SMART-1 (2003) • Double Star (2003) • Rosetta (2004) • SSETI Express (2005) • CryoSat (2005) • Venus Express (2005) • Galileo (2005–2008) • ASTRO-F (2006) • METOP-A (2006) • CoRoT (2006) • GOCE (2007) • SMOS (2007) • Herschel (2009) • Planck (2008) • ADM-Aeolus (2008) • HYLAS (2008) • LISA Pathfinder (2009) • CryoSat-2 (2009) • SWARM (2010) • Gaia (2011) • ExoMars (2013) • BepiColombo (2013) • JWST (2013) • LISA (2015) • Darwin (2015) • Solar Orbiter (2015) • Mars Sample Return (fréistens 2016) | ||
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
