Venus (dea)
Venus in mythologia Romana fuit Romana dea amoris, pulchritudinis, sortis, fecunditatis, prosperitatis. Nomen Veneris venit de verbo venus, quod 'mollis' significat. Venus est similis Aphroditae, deae Graecae. Venus et Mars habuerunt quattuor liberos: Cupido, Deimus, Phobus, et Harmonia. Habuit filium cum Mercurio cuius nomen est Hermaphroditus. Venus celebratur in multis festivitatibus, ex quibus Veneralia et Vinalia Urbana. Veneris signa rosa et myrthus erant. Venus apparet in quibusdam antiquis operibus, quales Ovidi Metamorphoses, ubi narratur Volcanum laqueo cepisse Venerem coeuntem cum Marte et vocavisse ceteros deos ut viderent. Venus quoque cum Anchise viro Troiano, Aenean paruit.
Statua Veneris appellata Venus Capitolina Romae visenda est.
Plura legere si cupis
[recensere | fontem recensere]- Robertus Schilling, La religion romaine de Vénus depuis les origines jusqu'au temps d'Auguste (Bibliothèque des Écoles françaises d'Athènes et de Rome, fasc. 178), De Boccard, 1954. Recensio critica Altera recensio critica Tertia recensio critica
Nexus interni
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Venerem spectant. |
- Imagines Veneris in Musaeo Iconographico Warburgiano
 |
Haec stipula ad religionem spectat. Amplifica, si potes! |
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
