Conspectus in Franciscopolin post terrae motum anni 1906.

Terrae motus est quassatio superficiei terrae propter subitam energiae liberationem in lithosphaera telluris quae undas seismicas generat.

Hominibus periculosus est propter ea quae saepe motum sequuntur: ruinae aedificiorum et in mari undae insolitae, tsunami appellatae. Secundum hodiernam theoriam tectonicae laminarum, omnes fere terrae motus, vulcanismus, et fossae naturales oriuntur e motu laminarum quae interiorem et liquidam partem telluris tegunt.

Terrae motuum studiosi magnitudinem eorum per scalam Richterianam aestimare solent. His in gradibus logarithmica, magnitudo 3 et infra motum innotabilem indicat, magnitudo 7 magnas calamitates super extensas regiones. Terrae motus Peruvianus recens fuit magnitudine 7.9.^[1] Maximus eorum, qui "Magnus terrae motus Sumatra-Andaman" appellantur,^[2] fuit magnitudine 9.3 anno 2004 in Oceano Indico. Ille terrae motus undas anomalas tam calamitosas, i.e. megacymata,^[3] produxit, ut paene omnia litora Oceani Indici affligerentur. Terrae motus Pichilemanus recens magnitudine 6.9 fuit.

Fundamentum scalae logarithmicae Richter est lex sismologica exponentialis quae dixit energiam terrae motus E dare suam frequentiam f per formulam

${\displaystyle f=f_{o}\left(E/E_{o}\right)^{x))$

ubi f_o, E_o et x sunt constantes quaedam. Equivalenter, logarithmos in duabus aequationis latis capientes, possumus scribere

${\displaystyle \log(f)=\log(f_{o})+x\log(E/E_{o})}$.

Carolus Richter anno 1935 suam scalam logarithmicam comperit ut motus magnitudo aequaverit ${\displaystyle \log(E/E_{o})}$ et ut magnitudo 1 corresponderit motu inbecillissimo quem apparatus suus potuisset detectare. Richter igitur sequentes habemus f_o = 2.9 × 10⁶ per annum, E_o = 13.4 MJ et exponens x = -0.60. Secundum hanc legem exponentialem, terrae motus magnitudine 9 calamitosi fiunt semel in temporis saeculo, et alii variis magnitudinibus fiunt cum frequentia quam tabula infra indicat.

Si quis vult cognoscere, quae philosophi antiqui sectam Stoicorum sequentes de causis motus terrae affirmaverint, operae pretium est legere, quae Seneca in libro sexto Naturalium quaestionum scripsit.

• Gascón, M., et al. 2005. Vientos, Terremotos, Tsunamis y otras catástrofes naturales: Historia y casos Latinoamericanos. Buenos Aires: Editorial Biblos. ISBN 9507864989.
• Davidovici, Victor. 1999. La construction en zone sismique. Lutetiae.
• Hyndman, Donald, et David Hyndman. 2009. Earthquakes and their causes. Capitulum 3 in Natural Hazards and Disasters. Ed. secundd. Brooks/Cole: Cengage Learning. ISBN 0-495-31667-9.
• Quenet, Grégory. 2005. Les tremblements de terre en France aux XVIIe et XVIIIe siècles: La naissance d'un risque. Seyssel: Champ Vallon.
• Svensen, Henrik. 2010. Storia dei disastri naturali. Bononiae: Odoya. ISBN 978-88-6288-064-0.

• Calamitas naturalis
• Disiectura
• Epicentrum
• Hypocentrum
• Ingeniaria terrae motuum
• Terrae moti mundi (categoria)

Vicimedia Communia plura habent quae ad terrae motus spectant.

• Terrae Motus in Peruvia: Imagines.
• Respicitur notitia de calamitatibus naturalibus