Tarzan est vir fortissimus ab Edgaro Oriza Burroughs in mythistoria anno 1912 fictus. Narratiuncula primum inductus est illa, quae Tarzan of the Apes (h.e. Tarzan Simiarum vel Tarzan Clurinus) inscripta in ephemeride Omnium narrationum depromptuarium nominata in lucem edita est. Quae cum populo tantopere placuisset, mox anno 1914. Primus ex 24 libellis de Tarzane conscriptis editus est. Hi autem libelli et multis pelliculis de Tarzane factis et seriei narrationum pictarum popularissimae exemplo fuerunt.

Est autem Tarzan ille filius viri nobilis ex Britannia natus, qui parentibus cum navi demersis infans naufragus inque silvarum Africanarum tenebris abditus a simiarum familia eruditus est. Adulescentulus autem a civibus quibusdam patris inventus in patriam gentis revehitur, ubi mox mores et instituta hominum prae naturali simiarum simplicitate contemnenda esse intellegit.

Tarzan cum hominum more loqui disceret, initio tot tantisque soloecismis abusus est, ut eorum exemplar exstiterit omnium, qui linguam alienam non satis docti sermone rudissimo aures indigenarum laedere solent. Cuius rei exemplum illustrissimum est illud ego Tarzo, tu Iohanna, quibus verbis puellam Tarzan adamatam allocutus est. Quae cum ita sint, nos quidem optimo iure Latinitatem corruptissimam quasi Tarzanicam censeamus et, qui ea abutuntur, eos tarzanire dicamus.

Sermo autem patrius Tarzanis simiarum erat lingua. Secundum vitae eius scriptores multis postea studuit aliis; ut qui non ineptus esset ad linguas dialectosque discendos. Nam linguas simiarum et cercopithecorum, Francogallicam, Anglicam, Arabicam, aliquot saltem dialectis, Germanicam, Latinam, Batavam, Lusitanam, Swahilicam (et Bantuenses alias) et linguam Mayarum didicit nec non etiam aliquot linguas gentium in illis libellis fictarum.^[1]