Sanctus Eustratius

Res apud Vicidata repertae:

Civitas: Graecia
Locus: 39°31′0″N 25°0′0″E
Numerus incolarum: 270, 257, 307
Situs interretialis

Gestio

Procuratio superior: Agios Efstratios Municipality

Geographia

Superficies: 43.325 chiliometrum quadratum

Insula Sanctus Eustratius (Graece Άγιος Ευστράτιος (m. sg.) sed antiquitus Halon(n)esus), ab incolis Ai Stratis (Άη Στράτης) vocata, est (una cum nonnullis insulis saxosis) demus Graeciae et pars regionalis Lemni unitatis in regione Aegaeo Boreali.

Nomen insulae a Sancto Eustratio trahit, qui tempore iconoclastiae byzantinae imperatorem Leo III Isaurianum fugiens in insulam venerat.

Sanctus Eustratius in Aegaeo mari fere 30 km a Lemno in meridiem, 60 km a Scyro in boreo-orientalem et 76 km a Lesbo in boreo-occidentalem versa sita est. Insula originis vulcanicae est, litoribus maxima ex parte arduis scopuli et antra inserta sunt. Insulae longitudinis 11 km et latitudinis maximae 6 km est area 42,08 km². Plures montes usque ad 300 m surgunt.

Vestigia variarum aetatum demonstrant insulam a tertio millenio a.C.n. usque ad tempus byzantinum inhabitatam esse. Propter crebras piratarum incursionibus, ut putatur, insula saeculo XV relicta est.

Cartographus Ottomanicus Piri Reis anno 1520 insulam non habitatam esse refert. Saeculo XVI loco portus hodierni denuo sedes collocatae sunt.

Terrae motus diei 19 Februarii anni 1968 fortitudine 7,2 per scalam Richterianam, cuius epicentrum ab insula in austro-occidentem versus fuit, portum locumque insulae medium paene ex toto delevit. Ecclesia Sancti Basilii anno 1727 aedificata (Άγιος Βασίλειος) fuit inter pauca aedificia, quae constiterunt. Vicus loco superiore rursus aedificatus est.

Commune Sancti Eustratii (Κοινότητα Αγίου Ευστρατίου) anno 1918 conditum est. Administratione anno 2010 reformata Sanctus Eustratius demus facta est (Δήμος Αγίου Ευστρατίου).

Inter annos ab 1928 ad 1963 plurimi captivi politici in insulam remotam relegati sunt. 1936-1948 erant 300 captivi. Ex toto 6000 hominum, qui regimini adversabantur, relegati esse dicuntur. Captivi in tentoriis et casis ab ipsis aedificatis vivebant. Penuria victus et morbis multi mortui sunt. Inter captivos erant poetae scriptoresque Ioannes Ritsos, Tasos Lebadites, Costas Barnales, et Nicos Caruzos, compositor Michael Theodoraces, et histrio Manos Catraces. Politicus Euripidis Mpakirtzes bis in insulam relegatus est.

• Scopuli et antra monacho monacho, cui generi exitus imminet, praesidium praebent.
• Tota insula cum mari adiacente norma avium Europaea regio avibus protegendis declarata est, quod ibi rara avium genera incubant.
• Plurimi incolae piscatu vivunt. Periegesis minimi momenti est.