Lingua Magahi
| Lingua Magahi मगही | |
|---|---|
| Taxinomia | Lingua Neoindica e divisione Indoiranica familiae Indoeuropaeae |
| Locutores | 13 000 000[1] |
| Sigla | 1 bh, 2 mag, 3 mag |
| Status publicus | |
| Officialis | |
| Privata | India |
| Litterae | Traditio Magahi |
| Scriptura | Devanagari et olim Kaithi |
| Procuratio | |
.png)  | |
Lingua Magahi (Magahī) ad Linguas Indicas e divisione Indoiranica familiae Indoeuropaeae pertinet; interdum in lingua Bihari et in regione linguistica Hindi numeratur. In India adhibetur ad meridionalem civitatis Bihar partem, iuxta urbes Patna et Gaya, et in nova civitate Jharkhand, ubi dialectus orientalis seu Pañcaparganiyā adhibetur; dialecti aliae, borealis, centralis, australis etiam recognoscuntur. Nomen habet e regione respectiva, Sanscrite Magadha appellata; ibi ante duo milia annorum populus dialecto Pracritica Magadhi usus est, cuius progenies hodierna est series linguarum lingua Bihari (inter quas Magahi), Orissensis, Bengalica, Assamica. Iam in dialecto antiqua Magadhi vox Sanscrita dh in h mutatur, e qua re nomen hodiernum sermonis eiusdem regionis Magahī defluit. Scriptura hodie Devanagari adhibetur, olim Kaithi, sed litteratura Magahi fere nulla recognoscitur; qui hoc sermone utuntur verba Hindi in colloquiis saepius includunt et fere semper in lingua Hindi scribunt. Sunt autem carmina popularia permulta.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Ethnologue "anno 2002"
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]- De hac lingua apud Ethnologue
- Situs locutorum[nexus deficit] apud Linguist List
- Magadhi apud Rosetta Project
- Bibliographia huius linguae
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- "Magahi" in Andrew Dalby, Dictionary of Languages (ed. recensa: Londinii: Bloomsbury, 2004. ISBN 0747576831) p. 381
- Maitra Asim, Magahi Culture. Novi Dellii: Cosmo Publications, 1983
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
